အလင္းေရာင္: August 2009

၀ိပႆနာ အားမထုတ္ဘဲနဲ ့ေနေရႊ ့ညေရႊ ့ေရႊ ့ေနတာသည္ဥာဏ္ကမဦးဘဲနဲ ့ အေသ ဦးသြားရင္ ကိုယ့္အတြက္ နာမည္။ မသိမူေၾကာင့္ဒုကၡျဖစ္ ၊ဒုကၡျဖစ္ေတာ့အျမစ္ထြက္၊ အျမစ္ထြတ္ေတာ့အပင္ေပါက္ ခ်ာလည္ဒုကၡေရာက္

Friday 28 August 2009

အပါယ္ပိတ္ၾကပါစို ့

အပါယ္ပိတ္ တရား

အပါယ္သို႔ က်ေရာက္ပံု

အပါယ္သို႔က်ေရာက္ပံုကို အေျခခံဗုဒၶသာသနာ၀င္ အားလံုးသိၿပီးသားျဖစ္သည္။ ဤေနရာတြင္ ကုသိုလ္၊ အကုသိုလ္မ်ားကို နားလည္ရန္လိုအပ္သည္။ ယေန႔လူသားအားလံုး ေန႔စဥ္သြားလာ လႈပ္ရွားေနသည့္အခါ ကုသိုလ္လုပ္လွ်င္လုပ္သည္။ ကုသိုလ္ မျဖစ္သည့္အခ်ိန္မွာ အကုသိုလ္ ျဖစ္ပါသည္။ ကုသိုလ္မလုပ္ႏိုင္ေသာပုဂၢိဳလ္သည္ အကုသိုလ္လုပ္မွာ ေသခ်ာလွပါသည္။ ကုသိုလ္ အကုသိုလ္မျဖစ္လွ်င္ "ဘ၀င္စိတ္" ျဖစ္မည္။ ၄င္းမွာ အိပ္ေပ်ာ္ေနခ်ိန္ ျဖစ္ေသာစိတ္ ျဖစ္သည္။

ထိုကဲ့သို႔ပင္ ဒုစ႐ိုက္၊ သုစ႐ိုက္ကိုလည္း အားလံုးနားလည္ထားသင့္သည္။ ဒုဆိုသည္မွာ မေကာင္းေသာ၊ အျပစ္ႏွင့္တစ္ကြျဖစ္ေသာ၊ အပါယ္(၄)ပါးကို က်ေရာက္ႏိုင္ေသာ လို႔အဓိပၸါယ္ရပါသည္။ စ႐ိုက္ဆုိသည္မွာ အက်င့္ျဖစ္သည္။ ဒုစ႐ိုက္ဆိုသည္မွာ မေကာင္းေသာ၊ အပါယ္(၄)ပါးသို႔ က်ေရာက္ႏိုင္ေသာ၊ အျပစ္ကိုျဖစ္ေစေသာ အက်င့္ျဖစ္သည္။ သုစ႐ိုက္မွာ ဒုစ႐ိုက္၏ဆန္႔က်င္ဘက္ျဖစ္သည္။ ေကာင္းျမတ္ေသာအက်င့္ျဖစ္သည္။ ဒုစ႐ိုက္ဆယ္ပါး ရွိရာ အုပ္စုအေနႏွင့္ (၃)အုပ္စုရွိသည္။ ကာယဒုစ႐ိုက္(၃)ပါး၊ ၀စီဒုစ႐ိုက္(၄)ပါး၊ မေနာ ဒုစ႐ိုက္(၃)ပါးျဖစ္ၿပီး ပထမအုပ္စုကာယဒုစ႐ုိက္မွာ သတ္ျခင္း၊ ခိုးျခင္း၊ ေဖာက္ျပန္ျခင္း။ ဒုတိယအုပ္စု ၀စီဒုစ႐ိုက္မွာ လိမ္ျခင္း၊ ကုန္းတိုက္ျခင္း၊ ၾကမ္းတမ္းစကားေျပာျခင္း၊ အခ်ည္းႏွီးသိမ္ဖ်င္းေသာ စကားေျပာျခင္း ျဖစ္ၿပီး၊ တတိယ အုပ္စု မေနာဒုစ႐ိုက္မွာ အဘိဇၥ်ာ၊ ဗ်ာပါဒ၊ မိစၦာဒိဠိ တို႔ျဖစ္သည္။

အဘိဇၥ်ာ မွာ သူတစ္ပါးပစၥည္းကို မတရားလုိခ်င္ျခင္း၊ ဗ်ာပါဒမွာ သူတစ္ပါးကို ႏွိပ္စက္ညႇင္းဆဲ သတ္ျဖတ္လိုျခင္း၊ မိစၦာဒဠိမွာ အယူမွား၊အမွတ္မွားျခင္းတို႔ ျဖစ္သည္။ မေနာဒုစ႐ိုက္သံုးမ်ဳိးတြင္ အဆိုးဆုံးသည္ မိစၦာဒိဠိျဖစ္သည္။ မိစၦာဒိဠိေၾကာင့္သာလွ်င္ အေပၚက ဒုစ႐ိုက္ကိုးမ်ဳိးကို က်ဴးလြန္ျခင္းျဖစ္သည္။
မိစၦာဒိဠိ ေၾကာက္စရာေကာင္းပံုကို ဘုရားရွင္ ဆံုးမေတာ္မူသည္မွာ "ဦးေခါင္းမီးေလာင္၊ ရင္၀လွံစူးလွ်င္ ခဏထား၍ရသည္။ မိစၦာဒိဌိကို အရင္ဆံုးပယ္ သတ္ႏိုင္ေအာင္ က်င့္ႀကံၾကပါရန္" တုိက္တြန္းေတာ္မူသည္။ "ဦးေခါင္းမီးေလာင္၊ ရင္၀လွံစူးလွ်င္ တစ္ဘ၀ပဲေသၿပီး မိစၦာဒိဌိႏွင့္ဆိုလွ်င္ တစ္သံသရာလံုး အိုလို႔မဆံုး ေသလို႔ မဆံုး ျဖစ္ေနမည္" လုိ႔ ဆံုးမေတာ္မူခဲ့သည္။

ဒုစ႐ိုက္မွာ အေျခခံအားျဖင့္ ဆယ္ပါးျဖစ္ၿပီး ပြားလုိက္လွ်င္ ေလးဆယ္ရသည္။ အုပ္စုအားျဖင့္ (၄)အုပ္စု ျဖစ္သည္။ ပထမအုပ္စုက ဆယ္ပါးလံုးကိုယ္ တိုင္က်ဴးလြန္ျခင္း။ ဒုတိယအုပ္စုက တစ္ပါးေသာပုဂၢိဳလ္ကို ေစခိုင္းျခင္းျဖင့္ က်ဴးလြန္ျခင္း၊ တတိယအုပ္စုက တစ္ပါးေသာပုဂၢိဳလ္ကိုသြယ္၀ိုက္ ေသာနည္းျဖင့္ က်ဴးလြန္ရန္အားေပးျခင္း၊ စတုတၳအုပ္စုမွာ တစ္ပါးသူက က်ဴးလြန္ေနခ်ိန္မွာ စိတ္ထဲမွ၀မ္း ေျမာက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ဒုစ႐ိုက္ ေလးဆယ္ရွိသလို၊ ေျပာင္းျပန္ျပန္၍ သုစ႐ိုက္ဆယ္ပါးပြားလွ်င္လည္း အပြားေလးဆယ္ ရပါသည္။ ဒုစ႐ိုက္ဆယ္ပါး၊ အပြားေလးဆယ္ကို က်ဴးလြန္ေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားအားလံုး အပါယ္က်မွာ ျဖစ္ပါသည္။

အပါယ္(၄)ပါးတြင္ ၿပိတၱာ၊ ငရဲ၊ တိရစၦာန္၊ အသူရကာယ္သည္ အက်ဳိးတရားေလးပါးျဖစ္ၿပီး အေၾကာင္းတရားလည္း ေလးပါးရွိပါသည္။ ေလာဘေၾကာင့္ ၿပိတၱာျဖစ္သည္။ ေဒါသေၾကာင့္ ငရဲေရာက္သည္။ ေမာဟ ေၾကာင့္ တိရစၦာန္ျဖစ္ၿပီး၊ မာနေၾကာင့္ အသူရကာယ္ျဖစ္သည္။ ထုိအေၾကာင္းတရားေတြ လုပ္ေနသမွ်ကာလပတ္လံုး အပါယ္ေဘးက လြတ္မည္မဟုတ္။ ထိုအေၾကာင္းတရားမ်ားကို ပတ္သက္ဖို႔ ဒါန၊ သီလ၊ သမထေလာက္ႏွင့္မျဖစ္ႏိုင္ေပ။ ထုိသံုးမ်ဳိးကို လုပ္ေနသမွ် ကံအက်ဳိးေပးကိုရၿပီး ကံလမ္းသာလွ်င္ ျဖစ္သည္။၀ိပႆနာ ဘာ၀နာကေတာ့ ဉာဏ္လမ္းျဖစ္ၿပီး လုပ္သေလာက္ တက္ပါ သည္။ ယေန႔ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အမ်ားစုသည္ ဒါန၊ သီလ၊ သမထ ဘာ၀နာကို လုပ္ၾကပါသည္။

သို႔ေသာ္ ၀ိပႆနာ ဘာ၀နာမွာ အလွမ္းေ၀းေနတာကို ေတြ႔ရပါေသာေၾကာင့္ ယေန႔ ၀ိပႆနာကို အေလးအနက္ေဟာျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ေျမႀကီးကေန တာ၀တႎသာအထိ ပံုၿပီး လွဴ၊ သီလကို ႀကိဳက္သေလာက္ ထိန္း၊ သမထကိုလည္း ေျမလွ်ဳိး၊ မိုးပ်ံ ႀကိဳက္သေလာက္က်င့္၊ ဒါေတြလုပ္လုိ႔ အပါယ္က လြတ္ပါတယ္လို႔ ေျပာလွ်င္ မွားပါသည္။

သူ႔အက်ဳိးေပးရွိသေလာက္ အက်ဳိးေပးရႏုိင္ေပမယ့္ အပါယ္လြတ္ရန္မေသခ်ာပါ။ ဒါန၊ သီလ၊ သမထ သံုးမ်ဳိးမွာ ဘုရားမပြင့္သည့္ သာသနာပမွာ လည္းရွိသည္။ ဘာသာျခားမ်ားလည္း လုပ္ႏုိင္ပါသည္။ မလုပ္ႏိုင္ေသာအက်င့္မွာ ၀ိပႆနာပင္ျဖစ္သည္။ ဒါန၊ သီလ၊ သမထမွာ အေျခခံမွ်သာျဖစ္ၿပီး အတန္းအေနႏွင့္ေျပာလွ်င္ မူလတန္း၊ အလယ္တန္း၊ အထက္တန္းမွ်သာျဖစ္သည္။ တကၠသိုလ္မေရာက္ေပ။ ဘြဲ႔ယူႏိုင္ဖို႔အလွမ္းေ၀းပါသည္။ထုိသံုးမ်ဳိး အေျခခံၿပီး ၀ိပႆနာကို လုပ္မွသာ အပါယ္လြတ္မည္ျဖစ္သည္။ ကံအက်ဳိးေပးရွိသေလာက္ လူ၊ နတ္၊ ျဗဟၼာခ်မ္းသာကို ရရွိမွာျဖစ္ၿပီး၊ ကုန္ၿပီဆိုသည္ ႏွင့္ျပန္ဆင္းၿပီး အပါယ္ေရာက္မွာျဖစ္သည္။ တကယ္တမ္း မွာ အပါယ္တံခါးမပိတ္ပါ။၀ိပႆနာ ဘာ၀နာကို ပြားမ်ားပါက အက်ဳိးေပးျပန္မက်ဘဲ လုပ္ေလတက္ေလျဖစ္ၿပီး အေပၚသို႔သာ တိုးတက္ေနပါသည္။ ဥပမာ..ဒါန၊ သီလ၊ သမထသည္ ပိုက္ဆံခ်မ္းသာျခင္းႏွင့္တူသည္။ ပိုက္ဆံကုန္လွ်င္ဆင္းရဲသားျပန္ ျဖစ္သလို ဒါန၊ သီလ၊ သမထ အက်ဳိးေပးကုန္လွ်င္လည္း အပါယ္ျပန္ဆင္းသည္။ ၀ိပႆနာဘာ၀နာမွာ သင္ၾကားတတ္ေျမာက္ထားသည့္ ပညာႏွင့္တူသည္။ ဘယ္ေလာက္သံုးသံုး မကုန္ႏိုင္ေပ။

ထို႔ေၾကာင့္လည္း ၀ိပႆနာမလုပ္ေသးလွ်င္ အပါယ္သို႔ က်ေရာက္ႏိုင္ေသးေၾကာင္း ထင္ရွားလြန္းလွသျဖင့္ သတၱ၀ါအားလံုးတို႔အား ၀ိပႆနာ ဘာ၀နာ အက်င့္ကို အျမန္ဆံုး က်င့္ၾကရန္ တိုက္တြန္းျခင္းျဖစ္ပါသည္။

ဓမၼစၾကာသုတၱန္တရား

“သေႏၶ၊ ေတာထြက္၊ ဓမၼစက္”ဟူ၍ ဆို႐ိုးစကားရွိသည့္အတိုင္း ၀ါဆိုလျပည့္ေန႔သည္ ေဂါတမဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားရွင္ ဘုရားျဖစ္မည့္ ယခုေနာက္ဆုံး ဘ၀တြင္ ပဋိသေႏၶယူေသာေန႔၊ ေတာထြက္ေတာ္မူေသာေန႔ႏွင့္ ဓမၼစၾကာတရားဦးေဟာေသာေန႔ ဟူသည့္ ေန႔ထူးေန႔ျမတ္သုံးခု တိုက္ဆိုင္ေသာေန႔ပင္ျဖစ္သည္။

ေဂါတမဗုဒၶ အေလာင္းေတာ္သည္ မဟာသကၠရာဇ္ ၆၇ ခုႏွစ္ ၀ါဆိုလျပည့္ေန႔ညတြင္ ကပိလ၀တ္ ဘုရင္ သုေဒၶါဓန၏ မိဖုရားေခါင္ႀကီး မဟာမာယာေဒ၀ီ၏ ၀မ္းၾကာ တိုက္တြင္ ပဋိသေႏၶေနေတာ္မူသည္။

သေႏၶယူ၍ ၁၀ လအၾကာ၊ သကၠရာဇ္ ၆၈ ခုႏွစ္ ကဆုန္လျပည့္ ေသာၾကာေန႔တြင္ ကပိလ၀တ္ႏွင့္ ေကာလိယႏွစ္ျပည္အၾကား ယခုနီေပါႏိုင္ငံအတြင္းရွိ လုမၺိနီ အမည္ရွိ အင္ၾကင္းေတာတြင္ ဖြားျမင္ေတာ္မူသည္။

အသက္ ၂၉ ႏွစ္အရြယ္အထိ နန္းစည္းစိမ္ကို သူမတူေအာင္ ခံစားခဲ့ၿပီးေနာက္ မဟာသကၠရာဇ္ ၉၇ ၀ါဆိုလျပည့္ တနလၤာေန႔တြင္ မင္းစည္းစိမ္ကို စြန္႔လႊတ္၍ ေတာထြက္ေတာ္မူသည္။ ဟိမ၀ႏၲာေတာင္ေျခရွိ ဥ႐ုေ၀လေတာတြင္ အစာေရစာျဖတ္ေတာက္ကာ ဒုကၠရစရိယာ (က်င့္ႏိုင္ခဲေသာအက်င့္) ကို ေျခာက္ႏွစ္တိုင္ ပင္ပန္းဆင္းရဲစြာက်င့္ေတာ္မူသည္။

မဟာသကၠရာဇ္ ၁၀၃ ခုႏွစ္ ကဆုန္လျပည့္ ဗုဒၶဟူးေန႔တြင္ မဇၩိမေဒသ ဗုဒၶဂယာရွိ ေဗာဓိပင္ရင္း၌ သဗၺညဳတဉာဏ္ကိုရ၍ ဗုဒၶအျဖစ္သို႔ ေရာက္ေတာ္ မူသည္။ ဘုရားျဖစ္ၿပီးေနာက္ ၄၉ ရက္တိုင္တိုင္ သတၱသတၱာဟ (တစ္ေနရာတြင္ ခုနစ္ရက္စီႏွင့္ ခုနစ္ေနရာ) စံေတာ္မူ၍ တရားက်င့္ေဖာ္က်င့္ဖက္ ပဥၥ၀ဂၢီ ငါးဦးတို႔အား ေက်းဇူးဆပ္သည့္အေနျဖင့္ တရားဦးေဟာရန္ ဗာရာဏသီၿမိဳ႕အနီးရွိ မိဂဒါ၀ုန္ေတာသို႔ ႂကြေတာ္မူသည္။

ထိုႏွစ္ ၀ါဆိုလျပည့္ စေနေန႔တြင္ “သမင္တို႔ကိုေဘးမဲ့ေပးရာေတာ”ဟု အဓိပၸာယ္ရသည့္ မိဂဒါ၀ုန္၌ ပဥၥ၀ဂၢီငါးပါးတို႔အား ဓမၼစၾကာတရားဦး ေဟာေတာ္မူသည္။

ဤသို႔ ပဥၥ၀ဂၢီတို႔အား ဓမၼစၾကာ တရားဦးေဟာသည္ကို အစြဲျပဳ၍ ၀ါဆိုလျပည့္ေန႔ကို “ဓမၼစၾကာအခါေတာ္ေန႔” ဟူ၍လည္း ေခၚၾကသည္။ “ဓမၼစၾကာ”၏ အဓိပၸာယ္မွာ “ဓမၼ=တရား၊ စၾကာ=အ၀န္းအ၀ိုင္း၊ ဘီး” ဟူ၍ျဖစ္ၿပီး ျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ ၄၅ ၀ါပတ္လုံး ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့သည့္ တရားေတာ္မ်ားအနက္ ပထမဆုံးျဖစ္သည့္ ထိုတရားသည္ ရပ္ေနေသာတရားဘီးလုံးႀကီးကို စတင္လွည့္လိုက္သည္ႏွင့္ တူေသာေၾကာင့္ “ဓမၼစၾကာ” ဟူ၍ အမည္ရျခင္းျဖစ္သည္။

ဓမၼစၾကာတရားေတာ္ အႏွစ္ခ်ဳပ္

ျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ ဓမၼစၾကာတရားေတာ္ကို လြယ္ကူရွင္းလင္းေသာစကားေျပျဖင့္ ျပန္လည္ေဖာ္ျပရေသာ္ …

ေလာကတြင္ အစြန္းႏွစ္ပါးရွိ၏။ ယင္းတို႔မွာ ကာမဂုဏ္စည္းစိမ္ကို လိုက္စားခံစားျခင္းဆိုသည့္ အစြန္းတစ္ပါးႏွင့္ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ဆင္းရဲပင္ပန္းေအာင္ ညႇင္းဆဲျခင္းဆိုသည့္ အစြန္းတစ္ပါးတို႔ျဖစ္သည္။ ယင္း အစြန္းႏွစ္ပါးစလုံးသည္ သံသရာ၀ဋ္ဆင္းရဲမွလြတ္ေျမာက္ေၾကာင္းတရားမဟုတ္၊ အရိယာ သူေတာ္စင္တို႔၏ အက်င့္တရားမဟုတ္၊ ခ်မ္းသာကိုေဆာင္ယူေပးႏိုင္ေသာတရားမဟုတ္။

ျမတ္စြာဘုရားသည္ ထိုအစြန္းႏွစ္ပါးစလုံးကို ေရွာင္ေတာ္မူ၍ အလယ္အလတ္ျဖစ္ေသာ (မဇၩိမပဋိပဋာ) လမ္းစဥ္ကုိ ထူးေသာဉာဏ္ျဖင့္ ထိုးထြင္း၍ သိခဲ့ၿပီ။ ထိုအက်င့္သည္သာလွ်င္ ကိေလသာၿငိမ္းရန္၊ သစၥာေလးပါးကုိထိုးထြင္းသိျမင္ရန္၊ နိဗၺာန္ကိုမ်က္ေမွာက္ျပဳရန္ျဖစ္သည္။

ထို အလယ္အလတ္ျဖစ္ေသာ ျမတ္ေသာအက်င့္သည္ အဘယ္နည္း။ ယင္းတို႔မွာ သမၼာ၀ါစာ (မွန္ေသာစကား)၊ သမၼာကမၼႏၲ (မွန္ေသာအလုပ္)၊ သမၼာ အာဇီ၀ (မွန္ေသာအသက္ေမြးမႈ)၊ သမၼာသတိ (မွန္ေသာ ေအာက္ေမ့အမွတ္ရမႈ)၊ သမၼာ၀ီရိယ (မွန္ေသာအားထုတ္မႈ)၊ သမၼာသမာဓိ (မွန္ေသာ တည္ၾကည္မႈ)၊ သမၼာသကၤပၸ (မွန္ေသာၾကံစည္မႈ)ႏွင့္ သမၼာဒိ႒ိ (မွန္ေသာအျမင္)ဆိုသည့္ မဂၢင္ရွစ္ပါးတို႔ပင္တည္း။

ျမတ္စြာဘုရားသည္ အစြန္းႏွစ္ပါးကိုလည္းေကာင္း၊ အစြန္းႏွစ္ပါးမွလြတ္ရာ အလတ္အလတ္လမ္းကိုလည္းေကာင္း ျပဆိုၿပီးေနာက္ အရိယာ သစၥာေလးပါးကို ဆက္လက္ေဟာၾကားေတာ္မူပါသည္။

သစၥာေလးပါး

ပထမသစၥာမွာ “ဒုကၡသစၥာ” ဆိုသည့္ ဆင္းရဲျခင္းအမွန္တရားျဖစ္သည္။ ဆင္းရဲျခင္းဆိုသည္မွာ အဘယ္နည္းဟု ဆိုလိုသည္။ ျမတ္စြာဘုရားက ပဋိသေႏၶေနရျခင္းသည္ ဆင္းရဲ၏။ အိုရျခင္းသည္ ဆင္းရဲ၏။ နာရျခင္းသည္ ဆင္းရဲ၏။ ေသရျခင္းသည္ ဆင္းရဲ၏။ ခ်စ္ေသာသူတို႔ႏွင့္ ေကြကြင္းရျခင္း သည္ဆင္းရဲ၏။ မခ်စ္ေသာသူတို႔ႏွင့္ အတူေနရျခင္းသည္ ဆင္းရဲ၏။ လိုခ်င္တာကိုမရျခင္းသည္ ဆင္းရဲ၏။ အႏွစ္ခ်ဳပ္အားျဖင့္ ဤဘ၀ခႏၶာသည္ ပင္လွ်င္ ဆင္းရဲဒုကၡျဖစ္၏ဟု ေဟာေတာ္မူသည္။

ယင္းေနာက္ ဒုတိယသစၥာျဖစ္သည့္ “သမုဒယသစၥာ”ေခၚ ဆင္းရဲျခင္းျဖစ္ေၾကာင္းအမွန္တရားကို ေဟာၾကားသည္။ ဘာေၾကာင့္ ဆင္းရဲျခင္းဆိုသည့္ ခႏၶာငါးပါးတို႔ကိုရသနည္း၊ ဆင္းရဲျခင္း၏ အေၾကာင္းရင္းမွာအဘယ္နည္းဟု ဆိုလိုသည္။ ဆင္းရဲျခင္း၏အေၾကာင္းရင္းမွာ “တဏွာ”ဆိုသည့္ စြဲလမ္းတပ္မက္မႈျဖစ္၏။ ထိုတဏွာသည္ ဘ၀အသစ္ကို ျပန္လည္ျဖစ္ေစတတ္၏။ ထိုတဏွာသည္ ထိုထို အာ႐ုံတို႔အေပၚ ျပင္းစြာ စြဲလမ္းေစ၏ဟု ေဟာေတာ္မူသည္။

တတိယေျမာက္ သစၥာျဖစ္ေသာ “နိေရာဓသစၥာ” ေခၚ ဆင္းရဲျခင္းတို႔ခ်ဳပ္ၿငိမ္းရာကို ျပဆိုရာ၌ ဆင္းရဲျခင္း၏ခ်ဳပ္ၿငိမ္းျခင္းသည္ ဆင္းရဲျခင္းကို ျဖစ္ေစတတ္ေသာ ထို တဏွာမွလြတ္ေျမာက္ျခင္း (နိဗၺာန္) ပင္ျဖစ္၏ဟု ေဟာေတာ္မူသည္။

စတုတၳသစၥာမွာ “မဂၢသစၥာ” ေခၚ နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္းအက်င့္ေကာင္း အမွန္တရားျဖစ္၏။ ဆင္းရျခင္းမွလြတ္ေျမာက္ျခင္းျဖစ္ေသာ ထို နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳရန္ မည္သည့္အက်င့္ကို က်င့္ရမည္နည္း။ ယင္းအက်င့္ေကာင္းကား (အထက္ကျပဆိုခဲ့သည့္) သမၼာ၀ါစာ အစရွိသည့္ အဂၤါရွစ္ပါးရွိေသာ မဂၢင္က်င့္စဥ္ပင္ျဖစ္၏ဟု ဆိုေတာ္မူသည္။

ထို ဆိုခဲ့ၿပီးေသာ ဆင္းရဲျခင္းအမွန္တရား (ဒုကၡသစၥာ)၊ ဆင္းရဲျခင္း၏အေၾကာင္းရင္း (သမုဒယသစၥာ)၊ ဆင္းရဲျခင္းမွ လြတ္ၿငိမ္းျခင္း (နိေရာဓ သစၥာ) ၊ ဆင္းရဲျခင္းမွလြတ္ၿငိမ္းျခင္း၏လမ္းစဥ္ (မဂၢသစၥာ) တို႔ကို ေရွးယခင္က မသိခဲ့ေၾကာင္း၊ ယခု ျမတ္စြာဘုရားသည္ ထိုတရားတို႔ကို ပညာမ်က္စိ ျဖင့္သိၿပီ။ အသိဉာဏ္ျဖင့္ သိၿပီ။ အထူးသိေသာပညာျဖင့္သိၿပီ။ ထိုးထြင္းသိတတ္ၿပီ။ ဉာဏ္၌ အလင္းေရာင္သည္ ထင္ရွားျဖစ္ေပၚခဲ့ၿပီဟု ဥဒါန္းက်ဴးရင့္ေတာ္ မူပါသည္။

ျမတ္စြာဘုရားက ဆက္လက္၍ ဆိုခဲ့ၿပီးေသာ၊ အရိယာတို႔သာထိုးထြင္းသိအပ္ေသာ အမွန္တရား (သစၥာေလးပါး)တို႔ကို ယခင္ သူ မသိခဲ့စဥ္ ကာလတေလွ်ာက္လုံး ထိုတရားတို႔ကိုသိခဲ့ၿပီဟု မ၀န္ခံခဲ့ဖူးေၾကာင္း၊

ယခု ထိုတရားေလးပါးတို႔ကို သိၿပီးသည့္အခါမွသာ သိၿပီးၿပီဟု ၀န္ခံေၾကာင္း၊ ျမတ္စြာဘုရားက သူ၏ ကိေလသာမွလြတ္ေျမာက္ျခင္းသည္ မပ်က္စီး ႏိုင္ေတာ့ေၾကာင္း၊ ယခုဘ၀သည္ အဆုံးစြန္ေသာဘ၀ (ေနာက္ဆုံးဘ၀)ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ေနာက္ထပ္ဘ၀သစ္တစ္ဖန္ ထပ္မံေနစရာမရွိေတာ့ၿပီဟု သုံးသပ္ဆင္ျခင္ႏိုင္ခဲ့ၿပီျဖစ္ေၾကာင္းဆိုရင္း ဓမၼစၾကာတရားကို အဆုံးသတ္ေတာ္မူေလသည္။

ထိုသို႔ ျမတ္စြာဘုရား၏ တရားေတာ္ကို နာၾကားရသည့္ ပဥၥ၀ဂၢီတို႔သည္ တရားေတာ္ကို ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာခံယူၾက၏။ ပဥၥ၀ဂၢီတို႔အနက္ အသက္အႀကီးဆုံးျဖစ္ေသာ အရွင္ေကာ႑ညသည္ ေသာတာပတၱိမဂ္ဉာဏ္ကိုရသူ (ေသာတာပန္ပုဂၢိဳလ္) ပထမဆုံးပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္လာ၏။

ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ “ေကာ႑ညသည္ တရားကိုသိၿပီ”ဟု က်ဴးရင့္ေတာ္မူေလသည္။

အရွင္ေကာ႑ညသည္ ျမတ္စြာဘုရားထံတြင္ ရဟန္းအျဖစ္ကိုရလိုေၾကာင္းေလွ်ာက္၏။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ “ရဟန္း လာေလာ့။ ငါ့သာသနာ၌ ၀ဋ္ဆင္းရဲကိုအဆုံးသတ္ေစရန္ ျမတ္ေသာအက်င့္ကိုက်င့္ေလာ့” ဟု ေခၚေတာ္မူ၏။ အရွင္ေကာ႑ညသည္ ရဟန္းအျဖစ္ကို ရေလသည္။ အရွင္ ေကာ႑ညသည္ ျမတ္စြာဘုရား၏ သာသနာ၌ ပထမဦးဆုံး တရားကိုထိုးထြင္းသိသူ၊ ပထမဆုံးရဟန္းအျဖစ္ကိုရသူ ျဖစ္လာခဲ့သည္။

တရား VCD

တရား VCD မ်ားကိုရွာေဖြရန္
http://www.youtube.com/results?search_query=myanmar+tayar&search_type=&aq=f

Thursday 27 August 2009

အျမတ္ဆုံး

အလွဴတကာအလွဴတြင္တရားအလွဴသည္အျမတ္ဆုံးျဖစ္၏

ဤဆုိက္ေလးမ်ားျဖန္႔ေ၀ေပးခ်င္းျဖင့္ တရားအလွဴျပဳလုပ္ေပးနုိင္ပါသည္။

http://dhammaanalysis.multiply.com/ ေထရ၀ါဒတို႔ တိုင္းျပည္

http://www.youtube.com/watch?v=xMiy24SAI-A&feature=related&pos=9
႐ွင္ဇ၀န တခဏတာ သရဏဂံု

http://www.youtube.com/watch?v=amUE2FTobQM&feature=related&pos=3 ႐ွင္ေဆကိႏၵ

http://www.youtube.com/watch?v=t1xyA4fv5po&feature=related&pos=0
လူမိုက္တို႔သြားရာလမ္း

http://www.youtube.com/watch?v=IYAynaV_yWs&feature=related&pos=5 ႐ွင္ဥာဏိႆရေမတၱာ
http://www.youtube.com/watch?v=g9lZokbHf-w&feature=related&pos=9 မဂၤလသုတ္

http://www.youtube.com/watch?v=AU5W6Jux7hE&feature=related&pos=17
ေ႐ႊလင္းယုန္ေမတၱာသုတ္
http://www.youtube.com/watch?v=sZ2k-HnKjWs&feature=related&pos=13 ပရိတ္အဂၤါ
http://www.youtube.com/watch?v=kcVwWlFcTJY&NR=1 ေ႐ႊလင္းယုန္ ႏွင့္
ေမတၱာ သုတ္ေတာ္မ်ား
http://www.youtube.com/watch?v=dciB_Am6B2s&NR=1 ေမတၱာသုတ္ အတၳဳပၸတၱိ တရားေတာ္

http://www.peterzawlinn.f2s.com/Payate/UVicitta/UVicittaParittas.htm
ဦး၀ိစိတၱသာရ websites ပရိတ္ႀကီး ၁၁ သုတ္အပါအ၀င္ အသံေတာ္+စာသား

http://www.peterzawlinn.f2s.com/Payate/UUttamasara/UUttamasaraParittas.htm
ေတာင္တန္းသာသနာျပဳဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး အသံေတာ္+စာသား

http://www.mogokinsightny.org/ မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ႀကီး မူရင္း
နယူးေယာက္Website အေ႐ွ႕အရပ္႐ွိေသာအနႏၱသတၱ၀ါတို႕... ေမတၱာပို႕ auto ပြင့္

http://www.mogokinsightny.org/circle_myanmar/ မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ႀကီး
မူရင္း Website မွ ပစၥသမုပၸဒ္လည္ပံုတရားAuto ပြင့္သည္

http://naynaynaing.blogspot.com/2008/05/blog-post.html ပရိတ္ႀကီး ၁၁
သုတ္ Mp3 တစ္သုတ္ခ်င္း

http://www.shweamyutay.com/site/index.php ေအာက္ပိုင္းတြင္တရားမ်ား႐ွိပါသည္

http://www.burmaborn.com/2009/01/blog-post.html
႐ွင္ဥာဏိႆရဓမၼစၾကၤာအသံေတာ္တြဲလ်ွက္website ႏွင့္
အျခားဆရာေတာ္ၾကီးမ်ားတရားအစံုပါၿပီ

http://dhammahaewon.page.tl/

http://www.dhammaonline.org/Chanting.php ပရိတ္ႀကီး ၁၁ သုတ္
ပဌာန္းပါလိေတာ္ မ်ားစာအုပ္ Free download

http://sharingtofrds.blogspot.com/2007/06/blog-post_2835.html
ဓမၼ+အိုင္တီ Free Download and Special For ေ႐ႊလင္းယုန္

http://wikimyanmar.co.cc/wiki/index.php/%E1%80%95%E1%80%9B%E1%80%AD%E1%80%90%E1%80%B9%E1%81%BE%E1%80%80%E1%80%AE%E1%80%B8_%E1%81%81%E1%81%81_%E1%80%9E%E1%80%AF%E1%80%90%E1%80%B9
ျမန္မာWikipediaပရိတ္ႀကီး

http://video.google.com/videoplay?docid=7215802796121086188
ေ႐ႊလင္းယုန္ပရိတ္ႀကီး စ-ဆံုး

http://video.yahoo.com/watch/615209/2927119 Part2 ပရိတ္ႀကီး

http://www.yamc.info/index.php

http://solomonn.0fees.net/wordpress/?page_id=12 ဓမၼဗဟုသုတ

http://uk.geocities.com/kabarmakyay/index.htm ပရိတ္ႀကီး ၁၁ သုတ္ ၏
စာသား ပါဌိ စ-ဆံုး

http://www.mediafire.com/?ivigvxcydic မင္းကြန္းဦး၀ိစိတၱ ပရတ္ႀကီး ၁၁
သုတ္ MP3 Download

http://www.sitagu.org/home/ (သီတဂူဆရာေတာ္)
http://www.dhammaceti.org/home.htm (ဓမၼေစတီ ဆရာေတာ္ ဦးေကာသလႅ)
http://mettashin.com/ (အရွင္ဇ၀န)(ေမတၱာရွင္-ေရႊျပည္သာ -၁)
http://mettashin.dhammathukha.com/index.php?option=com_content&view=frontpage
(အရွင္ဇ၀န)(ေမတၱာရွင္-ေရႊျပည္သာ -၂)
http://theinngu.org/ (သဲအင္းဂူဆရာေတာ္)
http://www.mahasi.org.mm/ (မဟာစည္-၁)
http://www.mahasi.org/ (မဟာစည္-၂)
http://dhammaduta.net/ (အရွင္ပညိႆရ-ဓမၼဒူတ)
http://www.shweparami.net/ (အရွင္ဆႏၵာဓိက)
http://www.yawainwe.net/ (အရွင္ရာဇိႏၵ)(ရေ၀ႏြယ္-အင္းမ)
http://www.shwehinthar.com/buddhism/ (ေရႊဟသၤာဆရာေတာ္)
http://www.pilotsayadaw.net/ (အရွင္ေဇယ်ပ႑ိတ-ပိုင္းေလာ့ဆရာေတာ္)
http://www.chanmyay.org/ (ခ်မ္းေျမ့ဆရာေတာ္)
http://majjhimagonyi.info/ (အရွင္ေကာ၀ိဒ-မဇၥ်ိမဂုဏ္ရည္)
http://www.paauktawya.org/ (ဖားေအာက္ေတာရဆရာေတာ္)
http://www.phyusayadaw.com/ (ျဖဴးဆရာေတာ္)
http://www.theravada-3p.org/ (ဆရာဦးျမင့္လြင္-သန္႔တည္ပြား)
http://www.mogokinsightny.org/ (မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး)
http://realenlightenment.org/ (အရွင္ဥတၱမသာရ)
http://www.lknt.org/ (အရွင္ေလာကနာထ)
http://lknt115.blogspot.com/ (အရွင္ေလာကနာထ)
http://kathitwinemyanmar.blogspot.com/ (ကသစ္၀ိုင္၀ိပႆနာ ဓမၼရိပ္သာ)
http://www.dhammaduta.co.cc/ (အရွင္ေဆကိႏၵ-ဓမၼဒူတ)
http://www.dhammadutaonline.com/ (အရွင္ေဆကိႏၵ-ဓမၼဒူတ)
http://www.dhammadownload.com/ ( ဓမၼ MP3 ေဒါင္းလုပ္ )
http://www.lknt.org/ (တရားေတာ္မ်ား)
http://dhammafocus.myanmarbloggers.org/ (ဓမၼဆံုခ်က္)
http://531collections.co.cc/ (တရားေတာ္မ်ား)
http://burmaborn.wordpress.com/ (တပိုင္တႏိုင္ သာသနာၿပ ုရအာင္)

စိတ္ခ်မ္းသာဖုိ ့

စိတ္ခ်မ္းသာဖုိ႔လုိရင္းပါ

> *(၁) ငါဟာ ငါ႔ဘ၀မွာ အေရးပါတဲ႔သူ ျဖစ္တယ္။ ငါ႔မိသားစုဘ၀မွာလည္း အေရးပါတဲ႔သူ
> ျဖစ္တယ္။ ငါ႔အသုိင္းအ၀ိုင္းမွာလည္း အေရးပါတဲ႔သူ ျဖစ္တယ္။ ဘာေတြ
> လုပ္ေပးႏုိင္လုိ႔ အေရးပါတာလဲ။ ဘာမွ ထူးထူးျခားျခား လုပ္ေပးႏုိင္လုိ႔
> မဟုတ္ပါဘူး။ သြားရင္းလာရင္းနဲ႔ စိတ္ခ်မ္းသာစရာေလးေတြကို ငါ ေျပာႏုိင္တယ္။
> တစ္ခါတေလ ကိုယ္တတ္ႏုိင္တဲ႔အကူအညီ ေပးႏုိင္တယ္။ ငါ႔ေၾကာင္႔ နည္းနည္းေလးျဖစ္ျဖစ္
> စိတ္ခ်မ္းသာမႈ ရေစခ်င္တယ္။ *
>
> * ငါ႔ဘ၀မွာ ငါဟာ အေရးအပါဆံုးလူ မဟုတ္ရင္ ဘယ္သူက ငါ႔ဘ၀မွာ အေရးအပါဆံုး
> ျဖစ္မလဲ။ ငါဟာ ဘာမွ အသံုးမက်တဲ႔သူလုိ႔ ငါ႔ကိုယ္ငါ သေဘာထားရင္ ဘယ္လိုလုပ္
> စိတ္ခ်မ္းသာမလဲ။ ဘယ္လုိလုပ္ စိတ္အားတက္မလဲ။*
>
> *(၂) ငါ ဘယ္သူ႔ကိုမွ ဒုကၡမေပးမိေအာင္ သတိထားတယ္။ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္
> ဒုကၡေပးေနၾကရင္ ဒီီေလာက္လူေတြမ်ားတဲ႔ ေလာကၾကီးမွာ ဘယ္ေနလုိ႔ ျဖစ္ေတာ႔မလဲ။
> ဒါေၾကာင္႔ စိတ္ခ်မ္းသာမႈမေပးႏုိင္ရင္ ရွိပါေစေတာ႔ စိတ္ဆင္းရဲမႈေတာ႔ မေပးမိေအာင္
> သတိထားပါတယ္။*
>
> *(၃) ဒီေန႔ဟာ အေရးအၾကီးဆံုးေန႔ပဲ။ ဒီေန႔ကို တန္ဖုိးထားမွ ေန႔တုိင္း
> တန္ဖုိးရွိတဲ႔ေန႔ ျဖစ္မယ္။ ေန႔တုိင္း တန္ဖုိးရွိတဲ႔ေန႔ျဖစ္မွ ငါ႔ဘ၀ဟာ
> တန္ဖုိးရွိတဲ႔ဘ၀ျဖစ္မယ္။ ဒါေၾကာင္႔ ဒီေန႔ တန္ဖုိးရွိတာ လုပ္မယ္။ ပညာရွာမယ္။
> မိတ္ေဆြေကာင္းရွာမယ္။ စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ ေနမယ္။ ေမြးေန႔မွာ Happy Birth Day
> ေပ်ာ္ရႊင္စရာေမြးေန႔လုိ႔ ေျပာၾကတယ္။ ေပ်ာ္လည္းေပ်ာ္ၾကတယ္။ ေန႔တုိင္း အဲဒီလုိ
> ေပ်ာ္လုိ႔ မျဖစ္ဘူးလား။ မျဖစ္ႏုိင္စရာအေၾကာင္း ဘာရွိသလဲ။ ေန႔တုိင္း ေမြးေန႔လုိ႔
> သေဘာထားမယ္။ *
>
> *(၄) ဒီေန႔လုပ္ရမယ္႔ အလုပ္ေတြကို အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ လုပ္မယ္။ လူေတြကို
> အေကာင္းဆံုးသေဘာထားနဲ႔ ဆက္ဆံမယ္။ ငါနဲ႔ေတြ႔ရတဲ႔ လူေတြဟာ ငါ႔လုိပဲ ဘ၀ကို
> ရုန္းကန္ျပီး ေနသြားၾကတယ္။*
>
> *(၅) ကိုယ္တတ္ႏုိင္တာကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ စိတ္ပါလက္ပါ၊ ရုိးရိုးသားသား
> ေစတနာနဲ႔ လုပ္မယ္။ မတတ္ႏုိင္တာကို မတတ္ႏုိင္ဘူးလုိ႔ သေဘာထားမယ္။ အဲဒီလုိ
> မတတ္ႏုိင္တဲ႔အတြက္ေၾကာင္႔ စိတ္ဆင္းရဲမခံဘူး။*
>
> *(၆) ဒီေန႔ အကူအညီလုိတဲ႔ ငါ႔မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ကို အကူအညီေပးမယ္။ လူ႔ဘ၀မွာ
> တစ္ဦးကိုတစ္ဦး အကူအညီေပးျပီးေနသြားမွ အားလံုး အဆင္ေျပမယ္။ ငါကလည္း
> ဘယ္သူ႔ကိုမွ အကူအညီမေပးဘူး။ ဘယ္သူ႔ဆီကမွလည္း အကူအညီ မယူဘူး ဆုိျပီး ေနလုိ႔
> မျဖစ္ဘူး။*
>
> *(၇) ငါ ခင္သလို ငါ႔ကို မခင္ၾကဘူးလုိ႔ အျပစ္ မတင္ဘူး။ သူတုိ႔ မခင္တာဟာ ငါ႔အတြက္
> စိတ္ဆုိးစရာ မဟုတ္ဘူး။ *
>
> *(၈) ` အပၸမာေဒန သမၸာေဒထ` လုိ႔ ဘုရား ေန႔တုိင္း ေဟာၾကား သတိေပးတာကို မေမ႔ဘူး။
> အေရးးအၾကီးဆံုး သတိေပး ေဟာၾကား မွာထားခဲ႔တာကို ေန႔တုိင္း အားထုတ္မယ္။ ေနရာမေရြး
> အခ်ိန္မေရြး သတိနဲ႔ေနမယ္။ ဒါေတြကို မေမ႔မွ စိတ္ခ်မ္းသာမယ္။ *
>
> *(၉) ဒီေန႔ဟာ ငါ တကယ္ေနရတဲ႔ေန႔ပဲ။ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ၊ စိတ္ခ်မ္းသာမႈဟာ အျပင္မွာ
> မရွိဘူး။ အတိတ္မွာ မရွိဘူး။ အနာဂတ္မွာ မရွိဘူး။ အခု ပစၥဳပၸာန္မွာပဲ ရွိတယ္။
> ငါ႔ကိုယ္ကိုငါ ေက်နပ္ေနတယ္။ ငါ႔ဘ၀ကိုငါ ေက်နပ္ေနတယ္။ ငါ႔စိတ္ခ်မ္းသာမႈဟာ
> ငါ႔တာ၀န္ပဲဆိုတာ ငါသိတယ္။ ငါစိတ္ခ်မ္းသာေနမွ ငါနဲ႔ေတြ႔ရတဲ႔သူေတြကို
> စိတ္ခ်မ္းသာမႈ ေပးႏုိင္*
>
> *မယ္။ အနည္းဆံုးေတာ႔ ငါ႔အျပံဳးဟာ လႈိက္လွဲတဲ႔အျပံဳး ျဖစ္ေစရမယ္။*
>
> *(၁၀) ငါဟာ ငါ႔ရဲ႕ အေကာင္းဆံုးမိတ္ေဆြျဖစ္ႏုိင္သလုိ အဆိုးဆံုးရန္သူလည္း
> ျဖစ္ႏိုင္တယ္။ သူမ်ားက ငါ႔ကို ေနရာမေရြး အခ်ိန္မေရြး ဒုကၡမေပးႏုိင္ဘူး။
> ငါ႔စိတ္ကိုငါ မထားတတ္ရင္ အခ်ိန္မေေရြး ေနရာမေရြး စိတ္ဆင္းရဲႏုိင္တယ္။
> ငါ႔စိတ္ကို ငါသိလုိ႔ စိတ္ထားတတ္ရင္လည္း ေနရာမေရြး အခ်ိန္မေရြး
> စိတ္ခ်မ္းသာႏုိင္တယ္။*
>
> *(၁၁) ဘယ္လုိသေဘာထားရင္ စိတ္ခ်မ္းသာမယ္။ ဘယ္လုိေတြးရင္ စိတ္ခ်မ္းသာမယ္။
> ဘာလုပ္ရင္ စိတ္ခ်မ္းသာမယ္။ ဘယ္သူနဲ႔ေပါင္းရင္ စိတ္ခ်မ္းသာမယ္ဆုိတာကို အျမဲ
> ေလ႔လာရမယ္။ စိတ္ခ်မ္းသာတဲ႔သူေတြကို ေလ႔လာမယ္။ အဆင္ေျပေနတဲ႔သူေတြကို ေလ႔လာမယ္။ *
>
> *(၁၂) ကိုယ္႔ဘ၀ ကိုယ္႔ေနရာ ကိုယ္႔အေျခအေနကို ဘယ္သူနဲ႔မွ မလဲခ်င္ဘူး။
> လဲခ်င္ေနရင္ စိတ္ဆင္းရဲေနတယ္။ ငါ႔ဘ၀ကို ငါ ေက်နပ္တယ္။ ဘယ္သူ႔ဘ၀နဲ႔မွ
> မလဲႏုိင္ဘူးဆုိရင္ စိတ္ခ်မ္းသာတယ္။ *
> *(၁၃) ကိုယ္႔ကို သူမ်ား ခ်ီးမြမ္းတဲ႔အခါ ႏွစ္သက္ပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ အဲဒါ
> သိပ္အေရးၾကီးတယ္လုိ႔ သေဘာမထားဘူး။ ခ်ီးမြမ္းတာခံရဖုိ႔ မလုပ္ဘူး။ ကိုယ္
> စိတ္၀င္စားတာ၊ ကိုယ္ *
> *၀ါသနာပါတာ၊ ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာကို လုပ္တယ္။ ခ်ီးမြမ္းရင္ ေက်နပ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔
> ငါလုပ္တာကို ခ်ီးမြမ္းမွာလား၊ ကဲ႔ရဲ႕မွာလားလုိ႔ မေတြးဘူး။ *
>
> *(၁၄) ေငြ ဘယ္ေလာက္လုိခ်င္တယ္လုိ႔ မေတြးေတာ႔ဘူး။ ဒီအလုပ္လုပ္ရင္
> ေငြဘယ္ေလာက္ရမလဲလုိ႔ မေတြးဘူး။ ဒီအလုပ္ကို ခ်စ္လုိ႔ လုပ္တယ္။*
>
> *(၁၅) ကိုယ္႔စိတ္မွာျဖစ္တဲ႔ ခံစားမႈနဲ႔ပတ္သတ္ျပီး ဘယ္သူ႔မွာမွ တာ၀န္မရွိဘူး။
> ငါ႔စိတ္ကိုငါ ခ်မ္းသာေအာင္ ထားႏုိင္တယ္။ ငါ႔စိတ္ခ်မ္းသာမႈကို သူမ်ား
> ဖ်က္ဆီးလုိ႔ မရဘူး။ ငါစိတ္မခ်မ္းသာရင္ အဲဒါ ဘယ္သူ႔မွာမွ တာ၀န္မရွိဘူး။
> ငါ႔စိတ္ခ်မ္းသာမႈဟာ ငါ႔တာ၀န္ပဲ။*
> * ငါဒုကၡေရာက္တာ သူတုိ႔ေၾကာင္႔လုိ႔ ေတြးသလား။ အဲဒီလို ေတြးေနရင္
> စိတ္ဆင္းရဲေနတယ္။ စိတ္ခ်မ္းသာတဲ႔သူ မျဖစ္ေသးဘူး။ ငါ႔စိတ္မွာျဖစ္တဲ႔
> ခံစားမႈအတြက္ ငါ႔မွာပဲ တာ*
> *၀န္ရွိတယ္။ ဘယ္သူ႔ကိုမွ အျပစ္တင္ဖုိ႔မလုိဘူး။ အဲဒီလို သေဘာထားကို
> ျပတ္ျပတ္သားသား ထားႏိုင္တဲ႔သူဟာ စိတ္ခ်မ္းသာတဲ႔သူ။ ငါ႔ကို
> စိတ္ဆင္းရဲေအာင္ လုပ္ၾကတယ္။
> ငါ႔ကို စိတ္ဆင္းရဲေအာင္ မလုပ္ၾကနဲ႔လုိ႔ ေျပာတဲ႔သူဟာ စိတ္ဆင္းရဲေနတဲ႔သူ။ *
>
> * *
> *စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ေနတတ္သူေတြမွာ ရွိတဲ႔ အခ်င္းအရာ လကၡဏာေတြဟာ ဘာေတြလဲ။
> စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ ေနတတ္တဲ႔သူဟာ*
> * *
>
> *Boldness: သတၱိရွိတယ္။ ဆံုးျဖတ္ရဲတယ္။ ေျပာရဲတယ္။ လုပ္ရဲတယ္။ *
>
> *Brightness: အသိဉာဏ္ ေတာက္ေျပာင္တယ္။*
>
> *Cheerfulness: ရႊင္လန္းတယ္။*
>
> *Common sense: ပင္ကုိယ္ဉာဏ္ရွိတယ္။*
>
> *Confidence: ကုိယ္႔ကိုယ္ကို ကိုယ္ ယံုၾကည္မႈရွိတယ္။*
>
> *Control: မိမိကိုယ္ကုိ ထိန္းသိမ္းႏုိင္တယ္။ အေျခအေနကို ထိန္းသိမ္းႏိုင္တယ္။*

> *Enthusiasm: စိတ္အားထက္သန္တယ္။ တက္ၾကြတယ္။*
>
> *Forgiveness: ခြင္႔လႊတ္ႏုိင္တယ္။*
>
> *Friendliness: ခင္ခင္မင္မင္ ဆက္ဆံတတ္တယ္။*
>
> *Gratitude: ေက်းဇူးသိတတ္တယ္။ တန္ဖိုးထားတတ္တယ္။ အသိအမွတ္ျပဳတယ္။*
>
> *Joyousness: ၾကည္လင္ရႊင္လန္းတယ္။*
>
> *Kindness: ၾကင္နာတတ္၊ ညွာတာတတ္တယ္။*
>
> *Mental fitness: စိတ္ဓာတ္ ၾကံ႕ခိုင္တယ္။*
>
> *Optimist: အေကာင္းျမင္တယ္။ အျဖစ္ကိုျမင္တယ္။ အျပဳသေဘာရွိတယ္။*
>
> *Patience: စိတ္ရွည္တယ္။ ေစာင္႔ထိန္းႏုိင္တယ္။*
>
> *Peacefulness: စိတ္ျငိမ္းခ်မ္းတယ္။*
>
> *Power: စိတ္စြမ္းအားၾကီးတယ္။*
>
> *Productiveness: အလုပ္မ်ားမ်ားလုပ္ႏိုင္တယ္။*
>
> *Wisdom: ဉာဏ္ပညာရွိတယ္။*
>
> * ဒီအရည္အခ်င္းေတြ ဒီဂုဏ္ေတြေၾကာင္႔ စိတ္ခ်မ္းသာတဲ႔သူဟာ အခက္အခဲေတြကို
> ရင္ဆုိင္ ေက်ာ္လႊားႏုိင္တယ္။ အခက္အခဲကို ရင္ဆုိင္ ေျဖရွင္းရတာကို သေဘာက်တယ္။*

ေမၼတာဘ၀နာ

စာေပမွာေဖာ္ျပတဲ့ ေမတၱာ၏အက်ဳိးေက်းဇူးမ်ားမွာ ေအာက္ပါအတိုင္းျဖစ္တယ္…
(၁) ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ အိပ္ေပ်ာ္ရတယ္။
(၂) ကိုယ္မွာ ေဖာက္ျပန္မႈမရွိဘဲ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ အိပ္ရာက ႏိုးရတယ္။
(၃) အိပ္မက္ေကာင္းေတြကိုပဲ ျမင္မက္ႏုိင္ၿပီး ယုတ္ညံ့ရြံ႕မုန္း ေၾကာက္လန္႔ဖြယ္ အိပ္မက္မ်ား
မမက္ရဘူး။
(၄) လူအေပါင္းက ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးတယ္။
(၅) မျမင္ရတဲ့ နတ္မ်ားကလည္း ခ်စ္ခင္ၾကတယ္။
(၆) မိဘက သားသမီးကို ေစာင့္ေရွာက္သလို နတ္မ်ားကလည္း ေမတၱာပြားသူကို
ေစာင့္ေရွာက္ၾကတယ္။
(၇) ေမတၱာဘာ၀နာပြားတဲ့သူကို မီး၊ အဆိပ္၊ လက္နက္ေတြရဲ႕ ေဘးရန္ မက်ေရာက္ဘူး။
(၈) ေမတၱာဘာ၀နာႏွင့္ေနေလ့ရွိတဲ့ပုဂၢိဳလ္ဟာ စိတ္တည္ၾကည္လြယ္ၿပီး
သမာဓိျဖစ္လြယ္တယ္။
(၉) မ်က္ႏွာ အၿမဲပဲ ၾကည္ၾကည္လင္လင္ရွိတယ္။
(၁၀) အိပ္ေပ်ာ္သြားသလိုပဲ မေတြမေ၀ မပင္မပန္း ေသလြန္ရတယ္။
(၁၁) နိဗၺာန္ကို မရေသးေသာ္လည္း ယခုလူ႔ဘ၀စုေတၿပီးေနာက္ အိပ္ေပ်ာ္ရာမွႏိုးလာသလိုပဲ
ျဗဟၼာ့ျပည္မွာ ျဖစ္ရတယ္။

ေမတၱာဘာ၀နာပြားၿပီးေနတဲ့သူဟာ အသက္ရွင္ေနဆဲဘ၀မွာ လူခ်စ္တယ္၊ နတ္ခ်စ္တယ္၊ ႀကံတုိင္းေအာင္ၿပီး ေဆာင္တိုင္းေျမာက္တယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ေမတၱာကမၼ႒ာန္းက ဘ၀မွာ ေနဖို႔ေရာ၊ ေသဖို႔ကိုပါ အားကိုးႏိုင္ေလာက္တဲ့ ကမၼ႒ာန္းျဖစ္ပါတယ္။
ေမတၱာပြားၿပီးေနတဲ့ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးဟာ ပတ္၀န္းက်င္ေလာကတစ္ခုလံုးမွာရွိတဲ့ ျမင္ရမျမင္ရသတၱ၀ါအားလံုးရဲ႕အက်ဳိးကို သယ္ပိုးေဆာင္ရြက္ေနသူလည္းျဖစ္တယ္။ သူ႔ပတ္၀န္းက်င္တစ္ခုလံုး ၿငိမ္းခ်မ္းတယ္၊ ေအးျမတယ္၊ နတ္မ်ားလည္း အခ်င္းခ်င္း ခ်စ္ခင္ၾကတယ္ဆိုတဲ့ သာဓကေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္၊ ယံုယံုၾကည္ၾကည္ ႀကိဳးႀကိဳးစားစား အားထုတ္ၾကပါ။
ႏိုင္ငံျခားသြားၿပီး အလုပ္လုပ္တဲ့သူေတြ ေဘးရန္ကင္းဖို႔၊ အစိုးရဌာနေတြမွာ ကုမၸဏီေတြမွာ ရာထူးရဖို႔၊ အထက္လူႀကီးရဲ႕ခ်စ္ခင္မ်က္ႏွာသာေပးမႈရလာဖို႔ဆိုၿပီး အေဆာင္ေတြလက္ဖြဲ႕ေတြလုပ္ၾကတာထက္ မိမိရဲ႕ေမတၱာဘာ၀နာစြမ္းအားကိုသာ တင္းတင္းရင္းရင္း ၀ီရိယစိုက္ၿပီး ႀကိဳးစားအားထုတ္လိုက္ၾကပါ။ ရန္လည္းလံု၊ လူလည္းခ်စ္၊ နတ္လည္းခ်စ္၊ စိတ္အႀကံလည္း ၿပီးေျမာက္ေအာင္ျမင္လို႔ ပီယသိဒၶိေအာင္ေနသူလို႔ကို ေဘးက ထင္ရလာပါလိမ့္မယ္။ ဒီ့ထက္ေကာင္းမြန္တဲ့ ယၾတာလက္ဖြဲ႔မရွိပါဘူး။

ေမတၱာကမၼ႒ာန္း လက္ေတြ႔႐ႈပြားနည္း

တစ္ဖက္သားကို ခ်မ္းသာေစလိုတဲ့စိတ္ေတြ၊ ေကာင္းစားေစလိုတဲ့စိတ္ေတြ၊ ေဘးရန္ကင္းေစလိုတဲ့စိတ္ေတြ အႀကိမ္ႀကိမ္ အထပ္ထပ္ အဖန္ဖန္ ျဖစ္ေစတာကို ေမတၱာဘာ၀နာလို႔ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။
အဲဒီလိုစိတ္ေတြပြားေအာင္ မ်ားေအာင္ အႀကိမ္ႀကိမ္အဖန္ဖန္ ျပဳလုပ္ေနတာကိုေတာ့ ေမတၱာဘာ၀နာပြားတယ္လို႔ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။

စိတ္ရဲ႕အေပၚယံပိုင္းကေန ပြားေန႐ုံမွ် မျဖစ္ေစဘဲ မိမိစိတ္ရဲ႕ အတြင္းပိုင္း၊ အနက္႐ႈိင္းဆံုးကေန ေမတၱာပြားရင္ ေမတၱာအင္အား စူးရွထက္ျမက္လာမွာျဖစ္တယ္၊ ႏႈတ္ကေန သာမာန္ရြတ္ဆို႐ုံမွ်နဲ႔ ေမတၱာဘာ၀နာ ပြားတယ္ မမည္ေသးပါဘူး။

ပါဠိ ေ၀ါဟာရအေနနဲ႔ ပြားမ်ားမယ္ဆိုရင္ေတာ့..
“အေ၀ရာ ေဟာႏၲဳ
အဗ်ာပဇၨာ ေဟာႏၲဳ
အနီဃာ ေဟာႏၲဳ
သုခီအတၱာနံ ပရိဟရႏၲဳလို႔ အႀကိမ္ ရာေထာင္မက ႏွလံုးသြင္း ပြားမ်ားေနရပါမယ္။

ေမတၱာကမၼ႒ာန္း႐ႈပြားမည့္သူဟာ ေမတၱာရဲ႕အင္အား ေမတၱာရဲ႕စြမ္းအင္ကို သံသယမရွိ ယံုၾကည့္ဖို႔က အရင္းခံ ပဓာနက်ပါတယ္။ ေမတၱာကမၼ႒ာန္း ႐ႈပြားရာမွာ ေ၀ါဟာရစကားလံုးရဲ႕အနက္ ေပၚလြင္ထင္ရွားမႈကလည္း အေရးပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ အတိုဆံုးႏွင့္ အနက္ထိမိၿပီး အဓိပၸာယ္လည္း က်ယ္ျပန္႔တဲ့ ျမန္မာေ၀ါဟာရကေတာ့ “က်န္းမာပါေစ၊ ခ်မ္းသာပါေစ”လို႔ပဲ သံုးႏႈန္းၿပီး ေမတၱာဘာ၀နာ ပြားႏိုင္ပါတယ္။

ႀကိဳတင္သိထားရမယ့္ အခ်က္ေတြကေတာ့..
၁။ ေမတၱာရဲ႕အင္အားစြမ္းအင္ကို ယံုၾကည္ဖို႔ ႀကိဳတင္ေလ့လာဆည္းပူးထားရမယ့္အျပင္
၂။ ေမတၱာခံယူမယ့္ သက္ေတာ္ထင္ရွားၿပီး မိမိအေပၚ အက်ဳိးေက်းဇူးႀကီးမားတဲ့ လူပုဂၢိဳလ္၊
ရဟန္းပုဂၢိဳလ္ (၅)ဦးခန္႔ကို ဦးစြာေရြးခ်ယ္ထားၿပီး ျဖစ္ရပါမယ္။
၃။ ေမတၱာကို အရပ္မ်က္ႏွာမ်ားႏွင့္ လူပုဂၢိဳလ္မ်ားကို ပို႔လႊတ္တဲ့အခါမွာ မိမိပို႔လႊတ္ရာကို
ေမတၱာလိႈင္းမ်ား ေရာက္ႏိုင္တယ္လို႔လည္း ႀကိဳတင္သိထားရမယ္။
ေနာက္ပိုင္း ေမတၱာဘာ၀နာပြားတာ အေလ့အက်င့္အားေကာင္းသြားတဲ့အခါမွာေတာ့ ေမတၱာလႈိင္းေတြ မိမိခႏၶာကိုယ္က ျဖာထြက္ၿပီး ပို႔တဲ့ဆီကို ေရာက္တယ္လို႔ ကိုယ္တုိင္ သေဘာက်ႏိုင္ပါတယ္။
၄။ ဒါေပမယ့္ ေမတၱာပြားတဲ့ေနရာမွာ ကိုယ္က်ဳိးစီးပြားရလိုမႈ လံုးလံုးကို မပါသင့္ပါဘူး။
ေမတၱာခံယူသူအတြက္ ခ်မ္းသာေစလိုတဲ့စိတ္၊ ေကာင္းစားေစလိုတဲ့စိတ္သာ ရွိေနရပါမယ္။
၅။ “ၾသဓိသေမတၱာ” ပုဂၢိဳလ္ရည္ညႊန္းၿပီး ပို႔တဲ့အခါမွာေတာ့ ေမတၱာခံယူမည့္ပုဂၢိဳလ္ မိမိေရွ႕မွာ
မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ထိုင္ေနတယ္လို႔ကို စိတ္ညြတ္ၿပီး အဲဒီပုဂၢိဳလ္ မ်က္ႏွာသ႑ာန္ကို စိတ္ထဲ ပံုေဖာ္ျမင္ေအာင္ၾကည့္ၿပီး ရာေထာင္မက ေမတၱာပြားရပါတယ္။
၆။ ေမတၱာကမၼ႒ာန္းမပြားခင္ ဦးစြာ ဘုရားရွိခိုးတာ သီလခံယူေဆာက္တည္တာ စတဲ့ ပုဗၺကိစၥ
ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္မႈမ်ားကိုေတာ့ ေဆာင္ရြက္ၿမဲအတိုင္း ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ပါတယ္။
၇။ အစပိုင္း ေလ့က်င့္ခါစမွာေတာ့ တစ္ႀကိမ္ကို မိနစ္၃၀စီ သတ္မွတ္ၿပီး အႀကိမ္မ်ားမ်ားကို
ထိုင္တဲ့ ဣရိယာပုထ္ႏွင့္သာ ပြားသင့္ပါတယ္။ ေနရာက်ၿပီဆိုရင္ေတာ့ ေနာက္ပိုင္း သိပ္ကို လြယ္ကူပါတယ္။ ေမတၱာပြားၿပီးေနရတာ သက္သာတယ္၊ ေပါ့ပါးတယ္၊ ၿငိမ္းခ်မ္းတယ္၊ ဒီလိုအေတြ႔အႀကံဳရွိလာတဲ့ ေယာဂီပုဂၢိဳလ္ဟာ ေမတၱာကမၼ႒ာန္းကို မပြားဘဲ မေနႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ အလိုလိုပဲ စိတ္က ေမတၱာကမၼ႒ာန္း ပြားၿပီးသားျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။
၈။ ေလ်ာင္း၊ ထိုင္၊ ရပ္၊ သြားဆိုတဲ့ ဣရိယာပုထ္ ၄မ်ဳိးထဲမွ အလ်ဥ္းသင့္သလို တစ္မ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ ပို႔ႏိုင္ ပြားႏိုင္ပါတယ္။ ေလးေလးနက္နက္ျဖစ္ဖို႔ရာအတြက္သာ ထိုင္တဲ့ဣရိယာပုထ္ကို ညႊန္ျပတာပါ။ (တိဌံစရံနိ သိေႏၷာ၀ သယာေနာ- ေမတၱာသုတ္)
၉။ ေသၿပီးသူကို အာ႐ုံျပဳၿပီး ေမတၱာမပြားရဘူး။ ေသၿပီးသူဟာ ေမတၱာအာ႐ုံယူဖို႔
မျဖစ္ႏုိင္ေတာ့တာမို႔ ေသၿပီးသူကို အာ႐ုံျပဳၿပီး ေမတၱာမပြားရပါဘူး။
(အမွ်ေ၀လိုက ေ၀ဖို႔ပဲရွိပါတယ္)
၁၀။ ေရွးဦးစြာ ေမတၱာအာ႐ုံနိမိတ္ယူၿပီး မပြားရတဲ့ပုဂၢိဳလ္၄မ်ဳိးကေတာ့
(၁) မုန္းသူ
(၂) အလြန္ခ်စ္သူ
(၃) မခ်စ္မမုန္းသူႏွင့္
(၄) ရန္သူတို႔ ျဖစ္တယ္။
အေၾကာင္းမွာ- မုန္းေနတဲ့သူ၊ ရန္သူေတြကို ခ်မ္းသာေကာင္းစားေစလိုတဲ့စိတ္ျဖစ္ဖို႔ ခက္တဲ့အျပင္ ဦးစြာ ေမတၱာပို႔မိရင္ ေမတၱာရဲ႕ဆန္႔က်င္ဘက္ ေဒါသ၊ အာဃာတတို႔သာ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဒီသူ၂ဦးကို ဦးစြာ ေမတၱာမပြားရပါဘူး။
အလြန္ခ်စ္ခင္တဲ့သူ အေပၚမွာလည္း တဏွာေပမစိတ္ ရင့္သန္ႀကီးထြားေနလို႔ ေမတၱာစိတ္ မျဖစ္ႏိုင္ျပန္ဘူး။
အလယ္အလတ္ မခ်စ္မမုန္းသူရဲ႕အက်ဳိးစီးပြားကို လိုလားတဲ့ေမတၱာစိတ္ျဖစ္ဖို႔လည္း ခက္ခဲျပန္ပါတယ္။
ဒါ့ေၾကာင့္ ဒီပုဂၢိဳလ္မ်ဳိးေတြကို ဦးစြာ ေမတၱာမပြားရပါဘူး။ ေမတၱာစိတ္အစစ္အမွန္ျဖစ္ၿပီးတဲ့အခါမွာပဲ သူတို႔ကို ေမတၱာပြားရပါမယ္။
၁၁။ ဆန္႔က်င္ဘက္လိင္(ေယာက်္ားက မိန္းမကို၊ မိန္းမက ေယာက်္ားကို) ေမတၱာပြားမယ္ဆိုရင္လည္း ေမတၱာစိတ္မျဖစ္ဘဲ ရာဂစိတ္႐ိုင္းေတြျဖစ္လာႏိုင္တဲ့အတြက္ သတိျပဳရပါမယ္။ သို႔ေသာ္ အမ်ဳိးသမီးမ်ားအေနႏွင့္ သက္ေတာ္ထင္ရွား ေက်းဇူးရွင္ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားကို ေမတၱာအာ႐ုံထားၿပီး ဘာ၀နာပြားတဲ့အခါ မူမမွန္တဲ့စိတ္႐ုိင္းမ်ား မျဖစ္လာရင္ေတာ့ ေမတၱာပြားႏိုင္ပါတယ္။

ေမတၱာကမၼ႒ာန္းစတင္ပြားမ်ားျခင္း(သီးသန္႔က်င့္ျခင္း)

မိမိကိုယ္ကိုပဲ ေမတၱာစတင္ပြားပို႔ရပါမယ္၊ “က်န္းမာပါေစ၊ ခ်မ္းသာပါေစ”လို႔ အႀကိမ္ ရာေထာင္မက မိမိကိုယ္ကို ဦးစြာ ေမတၱာပြားပါ။ မိမိကိုယ္ကို ေမတၱာပြားရတာ အားရေက်နပ္ထားရင္ သူတစ္ပါးကို ေမတၱာပြားရတာ လြယ္ကူပါလိမ့္မယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုရင္ အရပ္မ်ားကို စိတ္ျဖင့္ လွည့္လည္ရွာေသာ္လည္း မိမိကိုယ္ထက္သာၿပီး ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးသူကို မေတြ႔ႏိုင္ဘူးလို႔ ဘုရားရွင္ မိန္႔ေတာ္မူထားပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ မိမိကိုယ္ကို သက္ေသျပဳၿပီး ေမတၱာပို႔တာဟာ ေမတၱာကမၼ႒ာန္းမွာ အသင့္ေတာ္ဆံုးျဖစ္ပါတယ္။
ၿပီးမွ သက္ေတာ္ထင္ရွားရွိၿပီး ေမတၱာစတင္မပြားရမည့္ ပုဂၢိဳလ္က လြတ္ကင္းၿပီး မိမိအေပၚ ေက်းဇူးႀကီးမားတဲ့ ဆရာသမား မိဘဘိုးဘြားေတြထဲက (၅)ဦးခန္႔ကို ႀကိဳတင္ေရြးခ်ယ္ထားရမယ္။ မိမိကိုယ္ကို ေမတၱာပို႔ၿပီးေနာက္ ေရြးခ်ယ္ထားတဲ့ ေမတၱာခံယူမည့္ပုဂၢိဳလ္ကို မိမိအနား မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ထိုင္ေနသလို စိတ္၀ယ္မွတ္ၿပီး “က်န္းမာပါေစ၊ ခ်မ္းသာပါေစ၊ က်န္းမာပါေစ၊ ခ်မ္းပါေစ”လို႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ ေမတၱာပြားရပါမယ္။
ေမတၱာခံယူမည့္ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးအေပၚ ေက်နပ္ၿပီးမွ ေနာက္တစ္ဦးကို ေျပာင္းရမယ္၊ အကယ္၍ ေမတၱာပြားရတာ အခက္အခဲရွိလာရင္ေတာ့ မိမိကိုယ္ကိုပဲ ေမတၱာျပန္ပြားပါ၊ ၿပီးမွ ေမတၱာခံယူမည့္ပုဂၢိဳလ္ကို ေျပာင္းယူပါ။
တခါတရံ အခ်ဳိ႕ပုဂၢိဳလ္ကို ေမတၱာပြားရတာ လြယ္ကူၿပီး မ်က္ႏွာပံုပန္းသ႑ာန္ ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္း ၿပံဳးၿပံဳးရႊင္ရႊင္ ျမင္လာတတ္ေသာ္လည္း အခ်ဳိ႕ပုဂၢိဳလ္ေတြမွာက်ေတာ့ အခက္အခဲရွိေနတာလည္း ႀကံဳရတတ္တယ္။ အဲဒီအခါက်ရင္ လြယ္ကူတဲ့ ေမတၱာအာ႐ုံခံပုဂၢိဳလ္ေတြကို ဦးစားေပး ပြားရပါမယ္။
ေမတၱာစိတ္ ညီညႊတ္မွ်တေနၿပီဆိုရင္ေတာ့ ရန္သူ၊ မုန္းတဲ့သူ၊ အလြန္ခ်စ္တဲ့သူေတြကိုလည္း ပြားႏိုင္ပါၿပီ။
မိမိစိတ္ကို မိိမိၾကည္ညိဳဖူးမလားေတာ့မသိဘူး။ ေမတၱာခံယူမည့္ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးကို စူးစိုက္ၿပီးေတာ့ က်န္းမာပါေစ၊ ခ်မ္းသာပါေစ၊ က်န္းမာပါေစလို႔ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ေမတၱာပို႔ေနရင္ မိမိစိတ္ထဲမွာ တျခားအာ႐ုံေတြ၊ တျခားစိတ္ကူးေတြ ဘာမွေပၚမလာေတာ့ဘူး၊ အဲဒီေမတၱာခံပုဂၢိဳလ္အေပၚမွာသာ စိတ္က စုၿပံဳစူးစိုက္ နစ္ေနတယ္၊ အဲဒီအခ်ိန္မွာ လိုခ်င္တပ္မက္တဲ့စိတ္၊ စိတ္ပ်က္စိတ္ဆိုး စိတ္အလိုမက်တဲ့စိတ္၊ အိပ္ခ်င္ငိုက္ျမည္း ပ်င္းရိတဲ့စိတ္၊ စိတ္ပူပန္ပ်ံ႕လြင့္တဲ့စိတ္၊ ေၾကာင့္ၾကတဲ့စိတ္ႏွင့္ ရတနာသံုးပါးအေပၚ သို႔ေလာသို႔ေလာ မျပတ္သားတဲ့စိတ္ဆိုတဲ့ တားဆီးပိတ္ပင္တတ္တဲ့ နိ၀ရဏတရားငါးပါး ကင္းကြားေနတတ္တယ္။ ေမတၱာအင္အား ေကာင္းသထက္ေကာင္းေအာင္ ေလ့က်င့္လာရင္ ေမတၱာခံပုဂၢိဳလ္နဲ႔ မိမိဟာ ၿပံဳးရႊင္ၾကည္လင္တဲ့သြင္ျပင္နဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ထုိင္ေနသလိုပဲ စကၠန္႔ပိုင္း မိနစ္ပိုင္းၾကာတဲ့ထိ အသိစိတ္ထဲ စြဲၿမဲသက္၀င္ တည္ေနႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။
တျခား ဘာအာ႐ုံခံမွ မရွိဘဲ ေမတၱာခံယူမည့္ပုဂၢိဳလ္ကို ပကတိ က်န္းမာေစလိုတဲ့စိတ္ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းသာ ျပည့္စံုေစလိုတဲ့စိတ္ေတြ အလိုလိုျဖစ္ေနတာဟာ တမင္တကာစိတ္ကူးႀကံဆၿပီး ျဖစ္ေနတဲ့ စိတ္အဆင့္မ်ဳိး မဟုတ္ေတာ့ဘူး။
၀ီရိယသန္သန္ တိုး၍ ႀကိဳးစားေလ့က်င့္ပြားမ်ားတဲ့ ေယာဂီမ်ားဟာ မိနစ္ပိုင္းမွ နာရီပိုင္းထိ ၾကည္လင္ခ်မ္းေျမ့တဲ့ ေမတၱာစိတ္နဲ႔ ေနႏိုင္လာပါတယ္။ အိပ္ငိုက္တာမဟုတ္ဘူး၊ စိတ္က ၾကည္လင္သန္႔စင္ေနတယ္။
မိမိရည္မွန္းထားတဲ့ အခ်ိန္နာရီးကာလတေလွ်ာက္လံုး ဘာစိတ္မွမရွိဘူး၊ ေမတၱာစိတ္မွ်ပဲ ရွိေတာ့တယ္။
ေမတၱာစိတ္မွ်ပဲ ရွိေနတာ အခ်ိန္ၾကာလာရင္ေတာ့ တခါတရံ ငါ့မွာ ဘာစိတ္ေတြ ျဖစ္ေနပါလိမ့္မလဲလို႔လည္း တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ စစ္ေဆးမိရက္သားျဖစ္ေနတယ္။ ဒီလို (၀ိတက္)၀င္လာခိုက္ေတာ့ ေမတၱာစိတ္အစဥ္ ခဏပ်က္တယ္၊ ဒါေပမယ့္ ျပန္ၿပီး ထူေထာင္ရတာ ဘာမွ မပင္ပန္းဘူး၊ ေၾကာင့္ၾကစိုက္ရတယ္လို႔ေတာင္ ေျပာလို႔မရဘူး။
အဲဒီလို အခ်ိန္ေတြ ေတာ္ေတာ္ၾကာသြားၿပီး ေမတၱာစိတ္မွအပ က်န္တဲ့စိတ္ေတြ မျဖစ္ေတာကို သိရလို႔လည္း ေယာဂီသေဘာက်မိတတ္တယ္။ အဲဒီအခါမွာေတာ့ မိမိစိတ္ကိုမိမိ လႈိက္လိႈက္လွဲလွဲ ၾကည္ညိဳတယ္ဆိုတဲ့သေဘာကို ေယာဂီကိုယ္တိုင္ သေဘာက်ႏိုင္ပါၿပီ။
လူပုဂၢိဳလ္မ်ားကို ေက်ပြန္ေအာင္ ေမတၱာပြားၿပီးၿပီဆိုရင္ေတာ့ ဦးစြာ
မိမိထုိင္ေနတဲ့ အခန္းရဲ႕ မ်က္ႏွာအားလံုးကို ေမတၱာပြားရပါမယ္။

- မိမိထိုင္ရာမွ အေရွ႕ကေနၿပီး ေမတၱာ စ,ပြားတာ လြယ္ကူပါတယ္။ ဒါကို အထပ္ထပ္ပြားလို႔ ေက်ပြန္ရင္

- အိမ္၀န္းရဲ႕အရပ္မ်က္နွာအားလံုးကို ေမတၱာပြားရပါမယ္။

- ၿပီးရင္ ရပ္ကြက္ေက်းရြာနယ္နိမိတ္ထိ ေမတၱာပြားရပါမယ္။

- အဲဒီေနာက္ ၿမိဳ႕နယ္၊ ခ႐ုိင္၊ တိုင္းနယ္၊ ျပည္နယ္၊ ႏိုင္ငံနယ္နိမိတ္အထိ အရပ္မ်က္ႏွာအားလံုးကို ေမတၱာပြားရပါမယ္။

- ဆက္ၿပီးေတာ့ ကမၻာကေန အနႏၲစၾက၀ဠာထိေအာင္ စိတ္ကို ျမွင့္ျမွင့္ၿပီးေတာ့ ခ်ဲ႕ခ်ဲ႕ၿပီးေတာ့ အရပ္မ်က္ႏွာအားလံုးကို ေမတၱာပြားရမယ္။

- အေလ႔အက်င့္ရလာတဲ့အခါမွာေတာ့ အရပ္မ်က္ႏွာေဘာင္ေတြ မရွိေတာ့ဘဲ စက္၀န္းႀကီးအတိုင္း ေမတၱာလႈိင္းမ်ား ခ်ဲ႕ခ်ဲ႕ၿပီး သြားေနတယ္လို႔ ခံစားရတတ္ပါတယ္။

- အဲဒီအ၀န္းက ရံခါ လင္းေနတယ္၊ ရံခါ ေဖြးေနတယ္လို႔လည္း ထင္ရတတ္ပါတယ္။ မိမိကိုယ္ကေန ေမတၱာလိႈင္းမ်ား ပို႔တဲ့ဆီကို အမွန္တကယ္ ေရာက္ေနၿပီလို႔လည္း ခံစားရတတ္ပါတယ္။

- အထူူးသတိျပဳဖို႔လိုတာကေတာ့ မိမိရဲ႕ေမတၱာေၾကာင့္ ရန္သူငုပ္လွ်ဳိးၿပိဳလဲေစရမယ္၊ ရန္သူ ဒုကၡေရာက္ရမယ္၊ ငါ့ေမတၱာစူးရင္ သင္႐ူးၿပီလို႔ မေတြးမႀကံရဘူး၊ မရည္ရြယ္ရဘူး၊ ဒီလိုစိတ္သေဘာထားႏွင့္ ေမတၱာပို႔ရင္ေတာ့ ေမတၱာမျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး၊ ဆန္႔က်င္ဘက္ ေဒါသအာဃာတ ရန္ၿငိဳးေတြသာ ျဖစ္ဖြယ္ရွိတယ္။ ပို႔တဲ့သူဆီကို ေမတၱာေရာက္မွာ မဟုတ္ေတာ့တဲ့ျပင္ မိမိမွာပဲ ပူေလာင္ပင္ပန္းေစတဲ့ အကုသိုလ္ ကိေလသာစိတ္ေတြျဖစ္ၿပီး ပင္ပန္းဖြယ္ပဲရွိပါတယ္။ ေမတၱာရဲ႕ၿငိမ္းေအးခ်မ္းသာမႈနဲ႔ေတာ့ ဆန္႔က်င္ဘက္ပါပဲ။

ေန႔စဥ္ဘ၀ထဲ၌ လုပ္ရင္းကိုင္ရင္း ပြားမ်ားျခင္း

ေမတၱာဘာ၀နာပြားတာ ဦးစြာ မေနာ(စိတ္)ကေန ပြားေနျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ အေလ့အက်င့္ရလာတဲ့အခါက်ေတာ့ ေန႔စဥ္ဘ၀ထဲကို ေမတၱာေရာက္ရွိေနပါၿပီ။ ဒီလိုေရာက္လာဖို႔ အေထာက္အကူျဖစ္ႏိုင္ဖို႔နည္းလမ္းကေတာ့ လူတစ္ေယာက္ကို ေတြ႔ရင္ မိမိက ဦးစြာ ေမတၱာပို႔ပါ။ တစ္ေနရာရာသြားရင္ ေမတၱာပို႔ၿပီးမွ သြားတဲ့ အေလ့အက်င့္လုပ္ပါ။ အိပ္ရာ၀င္ရင္လည္း အိပ္မေပ်ာ္မခ်င္း ေမတၱာပို႔ေနပါ။ ေမတၱာပို႔ရင္းပဲ အိပ္ေပ်ာ္ပါေစ၊ ႏိုးလာရင္းလည္း ေမတၱာစိတ္ႏွင့္ပဲ ႏိုးႏိုင္ဖို႔ ေလ့က်င့္ေပးပါ။ စားေသာက္တဲ့အခါလည္း ခ်က္ျပဳတ္ျပင္ဆင္သူမ်ားကို ေမတၱာပြားၿပီးမွစားပါ၊ တစ္ေယာက္ေယာက္ကို သတိရရင္လည္း ေမတၱာအရင္ပြားပါအံုး။
ဒီလိုနဲ႔ အေလ့အက်င့္ အားေကာင္းလာတဲ့အခါမွာေတာ့ မိမိတမင္တကာ ေမတၱာစိတ္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္စရာမလိုဘဲ အလိုလိုပဲ ေမတၱာစိတ္ျဖစ္ေနတာ သတိထားမိပါလိမ့္မယ္။ စိတ္ထဲ သူ႔အလုိလိုပဲ ေက်းဇူးတင္စိတ္ေတြ ျဖစ္လာတတ္တယ္။ ဆင္းရဲဒုကၡေရာက္သူကို ေတြ႔ရင္လည္း လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲ သနားက႐ုဏာစိတ္ေတြ ရင္ထဲ အလိုလိုပဲ ျဖစ္လာတတ္တယ္။

ေမတၱာရဲ႕ ေက်းဇူးႏွင့္ သာဓကကို ေဖာ္ျပရင္ေတာ့ အမ်ားႀကီးပါပဲ..။
ျမတ္စြာဘုရားရွင္က လက္တစ္ဖ်စ္တီးကာလမွ် ေမတၱာစိတ္ကို ပြားမ်ားျဖန္႔ျဖဴးပို႔သ မွီ၀ဲေနတဲ့ ရဟန္းကို စ်ာန္မွ မဆိတ္သုဥ္းေသာရဟန္း၊ ျပည္သူ႔ဆြမ္းကို အက်ဳိးရွိေအာင္ ဘုဥ္းေပးသံုးေဆာင္ေသာရဟန္းဆိုၿပီး အထူးခ်ီးမြမ္းေတာ္မူပါတယ္။
ထင္ရွားတဲ့သာဓကအေနႏွင့္ေတာ့ ဓမၼစႀကၤာေဒသနာဦးကို မေဟာၾကားခင္ ပဥၥ၀ဂၢီငါးပါးႏွင့္ ဘုရားရွင္ရဲ႕ေမတၱာေတာ္ဟာ အံ့ဖြယ္မွတ္သားစရာပါပဲ။
“ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ ထိုပဥၥ၀ဂၢီငါးဦးတို႔၏ စိတ္ထားကို သိျမင္ေတာ္မူေလလွ်င္ အလံုးစံုေသာ သတၱ၀ါတို႔အေပၚ၌ မည္သည့္သတၱ၀ါအတြက္ဟု ရည္မွတ္ပိုင္းျခားမႈ မထားေသာအားျဖင့္ သိမ္းက်ဳံးျဖန္႔လႊမ္းထားႏိုင္ေသာ ေမတၱာစိတ္ဓာတ္ေတာ္ကို အက်ဥ္းခ်ဳံး ႐ုံးစု၍ သီးသန္႔ပိုင္းျခား သတ္မွတ္ေသာအားျဖင့္ ပဥၥ၀ဂၢီငါးဦးတို႔အေပၚ၌သာလွ်င္ ေမတၱာျဖန္႔ပို႔ေတာ္မူ၏။ ဘုရားရွင္ေမတၱာဓာတ္ ထိခုိက္ျခင္းေၾကာင့္ ထိုပဥၥ၀ဂၢီတို႔သည္ ဘုရားရွင္ႂကြလာေတာ္မူလွ်င္ (သိဒၶတၳလာလွ်င္ ခရီးဦးအႀကိဳမျပဳေတာ့ဘူးဟူေသာ)မိမိတို႔ မူလကတိအတိုင္း မရပ္တည္ႏိုင္ၾကေတာ့ဘဲ ရွိခုိးျခင္း၊ ခရီးဦးႀကိဳဆိုျခင္းစေသာ အမႈကိစၥအားလံုးကို ျပဳမိၾကေလၿပီ” ဒါက ေမတၱာရဲ႕သာဓကပါပဲ။
ေနာက္သာဓကတစ္ခုကလည္း ျမတ္စြာဘုရားဟာ စႀကၤာ၀ဠာအနႏၲတို႔အေပၚ၌ ျဖန္႔လႊမ္းပို႔ႏုိင္တဲ့ ေမတၱာစိတ္ဓာတ္ကို နာဠာဂီရိဆင္တစ္ေကာင္တည္းအေပၚမွာသာ စုၿပံဳျဖန္႔လႊမ္းေတာ္မူပါတယ္။ နာဠာဂီရိဆင္ဟာ ဘုရားရွင္၏ေမတၱာစိတ္ကို ထိခုိက္ေနၿပီျဖစ္လုိ႔ ေဘးရန္ကင္းစြာ ဘုရားရွင္ရဲ႕ေျခေတာ္အစံုမွာ ခိုလႈံတုပ္၀ပ္ပါေတာ့တယ္။
ေမတၱာကမၼ႒ာန္းအားထုတ္မည့္သူ သတိထားရမည့္ အေရးအႀကီးဆံုးအခ်က္ကေတာ့.. ေမတၱာစြမ္းအားဟာ ေရွးအခါကသာ စြမ္းတယ္၊ ယခု မစြမ္းေတာ့ဘူးလို႔ မမွတ္ယူရဘူး၊ တရားတို႔မည္သည္ ပုဂၢိဳလ္သတၱ၀ါ၊ အခ်ိန္ကာလ၊ ေနရပ္ေဒသဟူ၍ မရွိေကာင္းပါဘူး။ အရင္လည္း စြမ္းတယ္၊ ခုလည္း စြမ္းတယ္၊ ေနာင္လည္း စြမ္းပါတယ္။ ဘုရားရွင္ေဟာေတာ္မူတဲ့ တရားေတာ္မွန္သမွ်ဟာ.. တကယ္က်င့္ႀကံရင္ တကယ့္ကိုပဲ အစြမ္းထက္လွပါတယ္။ က်င့္ႀကံအားထုတ္ေနသူေတြ ရွိသေရြ႕လည္း သာသနာဟာ မကြယ္ေပ်ာက္ပါဘူး။ ဒါကို ေသေသခ်ာခ်ာသိၿပီး ေလးေလးနက္နက္ ယံုၾကည္ထားမွ ထိထိေရာက္ေရာက္လုပ္ျဖစ္မွာပါ။ ေနာက္ၿပီး ေမတၱာပြားမ်ားတဲ့ကံဟာလည္း ဘ၀သံသရာမွာ အလြန္ႀကီးကိုပဲ အက်ဳိးေပးသန္လွပါတယ္ဆိုတာကို အထက္မွာ ရွင္းျပခဲ့ၿပီးပါၿပီေနာ္..။

အရွင္ေခမာနႏၵ(မဟာၿမိဳင္ေတာရ) ေမတၱာကမၼ႒ာန္းလက္ေတြ႔႐ႈပြားနည္းစာအုပ္မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။

ဤစာကို ဖတ္႐ႈရေသာသူအေပါင္း ေမတၱာ၏ေအးခ်မ္းမႈမ်ားျဖင့္ ျပည့္စံုၾကပါေစ…

ဤေကာင္းမႈကုသုိလ္ေၾကာင့္ နိမ့္ေသာကံျမင့္၊ ပိတ္ေသာဉာဏ္ပြင့္၍ မဂ္ဖိုလ္နိဗၺာန္ကိုမ်က္ေမွာက္ျပဳသည့္တိုင္္ေအာင္ အေၾကာင္းအေထာက္ပံ့ေကာင္းျဖစ္ရပါေစ။

သူေတာ္မြန္
ေမတၱာ၏အက်ဳိးေက်းဇူးမ်ား

နွလုံးသားမွာဘုရားတည္

ဆရာေတာ္ အရွင္ဇ၀န(ေမတၱာရွင္)ရဲ႕ အလွဴမွတ္တမ္းေတြ ဖတ္ၾကည့္မိၿပီး စိတ္ထဲမွာ ၀မ္းသာပီတိ ျဖစ္မိပါတယ္။ ဒီလိုအလွဴမ်ိဳးမွ ပါရမီမထိုက္ရင္ ဘယ္အလွဴကို ပါရမီထိုက္တယ္လို႕ ေခၚပါ့မလဲေနာ္။ တကယ္ လိုအပ္တဲ့ေနရာ.. တကယ္ လိုအပ္ေနတဲ့လူေတြ.. အလွဴ႕ရွင္ကို ရင္ထဲကေန လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲ ေက်းဇူးတင္ၾကမယ့္ သူေတြကို လွဴရတာဟာ အင္မတန္ ၾကည္ႏူးပီတိ ျဖစ္ရပါတယ္။ ကိုယ္လွဴလိုက္တဲ့ ပစၥည္းေတြကို သံုးေဆာင္ၿပီး သူတို႕ရဲ႕အသက္ကို ဆက္ေနၾကတာဆိုေတာ့.. ဒီလို အလွဴမ်ိဳးဟာ သူတစ္ပါးရဲ႕ အသက္ကို ကယ္ေနတယ္ ဆိုရင္လည္း မမွားပါဘူးေနာ္။ သူတို ့အသက္ရွင္ေနသမွ် ကာလပါတ္လံုး သူတို႕ေတြ လုပ္ခ်င္ေနတဲ့ ကုသိုလ္တရားေတြ ဆက္လက္ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ေအာင္.. သူတို႕ေတြရဲ႕ ရင္ထဲမွာ သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာေတြ တိုးပြားလာေစဖို႕ အသက္ဆက္ေပးေနတယ္ ဆိုရင္လည္း မွားမယ္မထင္ပါဘူး။ ဒါကိုမွ ႏွလံုးသားထဲမွာ ဘုရားတည္ေပးတာ မဟုတ္ရင္ ဘယ္ဟာကို ဘုရားတည္တယ္လို႕ ဆိုအံုးမွာလဲ?

ဘုရားတည္တယ္ဆိုတာ ဘာလည္း? အျပင္မွာ ေရႊေစတီႀကီးေတြ ၀င္းေနတာကိုမွ ဘုရားတည္တယ္လို႕ ေခၚတာလား? ႏုိင္ငံတစ္ႏိုင္ငံရဲ႕ သာသနာေတာ္ တိုးတက္မႈကို ဘုရားေစတီေတြ အမ်ားႀကီးရွိတာနဲ႕ တုိင္းတာရမွာလား? အဲ့လိုမ်ိဳး ဘုရားေစတီေတြမ်ားမွ သာသနာေတာ္ တိုးတက္တယ္လို႕ ထင္ေနရင္ေတာ့ မွားေနတာပါေနာ္။ အျပင္မွာတည္ထားတဲ့ ဘုရားေစတီေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ား လူေတြရဲ႕ ႏွလံုးသားထဲမွာ ဘုရားရွင္ဆံုးမခဲ့တဲ့ သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာဆိုတဲ့ တရားေတြ ကိန္း၀ပ္မေနရင္ အျပင္မွာ တည္ထားတဲ့ ဘုရားေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ား တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ဘုရားရွင္ရဲ႕ အဆံုးအမေတြ မလြဲမေသြ ကြယ္ေပ်ာက္သြားရမွာပါ။ ယခု ဟိျႏၵဴ၀ါဒကို အမ်ားဆံုး ကိုးကြယ္ေနတဲ့ အိႏၵိယႏုိင္ငံဟာ အရင္က ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာ ႏုိင္ငံတစ္ခုျဖစ္ခဲ့ၿပီး ေစတီေပါင္း မေရမတြက္ႏိုင္ေအာင္ မ်ားျပားခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႕ေတြရဲ႕ရင္ထဲမွာ ဘုရားရွင္ဆံုးမခဲ့တဲ့ သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာဆိုတဲ့ အဆံုးအမေတြ မကိန္း၀တ္ခဲ့တဲ့အတြက္ ယခုအခါမွာ အစအနေတာင္ ရွာလို႕မရေလာက္ေအာင္ ဘုရားရွင္ရဲ႕ အဆံုးအမေတြ ကြယ္ေပ်ာက္ခဲ့ရပါတယ္။ ဘုရားပုထိုးေစတီေတြဆိုရင္ မိုင္းခြဲသူကခြဲ.. ဖ်က္စီးသူက ဖ်က္စီးနဲ႕ အင္မတန္ အရုပ္ဆိုး အက်ည္းတန္ခဲ့ရပါၿပီ။ ဒါကၽြန္ေတာ္တို႕ လူမ်ိဳးေတြအတြက္ သင္ခန္းစာယူစရာ အခ်က္တစ္ခ်က္ပါပဲ။

ဒီဘုရားတည္တဲ့ အေၾကာင္းေလးကို အလွဴအတန္း လွဴဒါန္းတာနဲ႕ ဘာလို႕ယွဥ္ေျပာရလည္းဆိုေတာ့ လူအမ်ားစုက ဘုရားတည္တာမွ သာသနာျပဳတယ္ ထင္ေနၾကလို႕ပါ။ တကယ္ေတာ့ ဘုရားတည္တာဟာ သာသနာျပဳတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါနသေဘာပဲ သက္ေရာက္ပါတယ္။ သာသနာျပဳတယ္ဆိုတာ တကယ္ေတာ့ လူေတြရဲ႕ ႏွလံုးသားထဲမွာ ဘုရားရွင္ရဲ႕ အဆံုးအမျဖစ္တဲ့ သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာဆိုတဲ့ အဆံုးအမေတြ ကိန္း၀ပ္ေနေအာင္.. လိုက္နာက်င့္ၾကံတတ္ေအာင္ ဆံုးမေပးတာမွ သာသနာျပဳတယ္လို႕ ဆိုပါတယ္။ အခု ဆရာေတာ္အရွင္ဇ၀န လွဴဒါန္းလိုက္တဲ့ အလွဴမ်ိဳးကမွ လူေတြရဲ႕ ႏွလံုးသားထဲမွာ ဘုရားတည္ေပးလိုက္တာပါေနာ္။

စားစရာေသာက္စရာမရွိတဲ့ လူေတြမွာ ကုသိုလ္လုပ္ဖို႕ဆိုတာ အခက္အခဲမ်ားစြာ ရွိပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ေရာဂါေ၀ဒနာ ခံစားေနရတဲ့ အနာႀကီးေရာဂါသည္ေတြဆိုေတာ့ လူေတာလည္း မတိုးရဲ.. လူတကာကလည္း ကဲ့ရဲ႕.. ဒီၾကားထဲ ေဆးဖိုး၀ါးခလည္း မတတ္ႏုိင္နဲ႕.. အင္မတန္ ဒုကၡေရာက္ရပါတယ္။ ဒီေတာ့ သူတို႕အတြက္ ကုသိုလ္လုပ္ဖို႕ အခ်ိန္ဆိုတာ ဘယ္မွာလည္းေနာ္။ လုပ္ခ်င္ရင္ေတာင္ ေတာ္ေတာ္ေလး အခက္အခဲ ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ ဒီလို တကယ္လိုအပ္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဆရာေတာ္ေထာက္ပံ့လိုက္တဲ့ ေငြေၾကးေလးေၾကာင့္ သူတို႕ေတြ စိတ္ခ်မ္းသာမႈရၿပီး.. ဒီေငြေလးနဲ႕ အသက္ဆက္ၿပီး ကုသုိလ္ေတြလုပ္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားမယ္ဆိုရင္.. ကိုယ္လွဴလိုက္တဲ့ ေငြေၾကးဟာ သူတို႕ေတြရဲ႕ ရင္ထဲမွာ ကုသိုလ္တရားေတြ ပြားမ်ားေစဖို႕ ဘုရားတည္ေပးလိုက္တာနဲ႕ အတူတူပါပဲေနာ္။

ဒီအတိုင္းပါပဲ.. ဘယ္အလွဴပဲျဖစ္ျဖစ္ လိုအပ္တဲ့ ေနရာေတြကို လွဴတတ္မွ အက်ိဳးမ်ားၿပီး ပါရမီထိုက္တာပါ။ တကယ္လိုအပ္ေနတဲ့ ပရိယတၱိစာသင္တိုက္ေတြ.. ေက်ာင္းတက္စရိတ္မရွိတဲ့ ကေလးေတြ ေထာက္ပ့ံေၾကး ေပးတာတို႕.. ေရာဂါေ၀ဒနာ ခံစားေနရတဲ့ လူေတြကို ေဆးဖိုး၀ါးခ ေထာက္ပံ့တာေတြ.. ေျပာရရင္ေတာ့ လိုအပ္ေနတဲ့ ေနရာေတြ အမ်ားႀကီး ရွိပါတယ္။ ဒါကို.. ကၽြန္ေတာ္တို႕ ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာလူမ်ိဳး အမ်ားစုက.. နာမည္ႀကီးခ်င္လို႕ ဘုရားေတြတည္ၾက.. ဘြဲ႕ထူးဂုဏ္ထူးေတြရခ်င္လို႕ မလိုအပ္တဲ့ ေနရာေတြမွာ သိန္းေပါင္းမ်ားစြာ အကုန္က်ခံၿပီး သံုးစြဲၾကနဲ႕.. အင္မတန္ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္မိပါတယ္။ လိုအပ္ေနတဲ့ေနရာကို လုိအပ္သလို အသံုးမခ်တတ္တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္.. တျခားဘာသာေတြက ေငြေၾကးအသံုးခ်ၿပီး ဘာသာထဲ အတင္း၀င္ခိုင္းတဲ့အတြက္.. ေငြေၾကးလိုအပ္ေနတဲ့ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြဟာ ဘာသာျခားေတြ ျဖစ္သြားတာေတြ မနည္းေတာ့ပါဘူး။

လိုအပ္ေနတဲ့ေနရာေတြ လွဴတာဟာ တကယ္ေတာ့ သာသနာကို ေစာင့္ေရွာက္ေနတယ္ ဆိုရင္လည္း မမွားပါဘူး။ ဆရာေတာ္အရွင္ဇ၀နရဲ႕ ဆံုးမစကားလိုပါပဲ.. ဘာသာျခားကေန ဗုဒၶဘာသာကို ေျပာင္းတာဟာ ဗုဒၶဘာသာက ျမတ္လို႕.. ဗုဒၶဘာသာကေန ဘာသာျခားကို ေျပာင္းတာဟာ ဗုဒၶဘာသာေတြ ငတ္လို႕ပါတဲ့။ ဟုတ္ပါတယ္ေနာ္.. ကိုယ့္ဗုဒၶဘာသာ လူမ်ိဳးေတြက လိုအပ္တဲ့ေနရာေတြ မလွဴတတ္ပဲနဲ႕.. နာမည္ႀကီးေအာင္ ဘုရားေတြကို သိန္းေပါင္းမ်ားစြာ အကုန္က်ခံၿပီး တည္ၾကပါတယ္။ ဘုရားတည္တာကို အျပစ္ေျပာတာ မဟုတ္ပါဘူးေနာ္။ ဘုရားတည္လို႕ကုန္က်မယ့္ ပိုက္ဆံေတြအစား လိုအပ္ေနတဲ့ ေနရာေတြကို လွဴေစခ်င္ၿပီး လူေတြရဲ႕ႏွလံုးသားထဲမွာ ေပ်ာက္ကြယ္ေနတဲ့ ဗုဒၶရဲ႕ အဆံုးအမေတြ ထည့္ေပးေစခ်င္တဲ့ သေဘာေလးပါ။ ဗုဒၶအဆံုးအမကို တကယ္သိသြားၿပီ ဆိုရင္လည္း.. ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာျမင္ရင္ လက္အုပ္မခ်ီပဲ မေနႏုိင္သလို.. အိမ္မွာရွိတဲ့ ဘုရားေက်ာင္းေဆာင္ (ဘုရားစင္ဟု မသံုးလိုေသာေၾကာင့္) ကိုလည္း ဘုရားရွင္ရဲ႕ ေစတီပုထိုး အျဖစ္ျဖင့္ သက္ေတာ္ထင္ရွားအလား ကိုးကြယ္တတ္သြားမွာပါ။

ဘုရားအဆံုးအမေတြ တကယ္သိသြားေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေပးတာဟာ လူေတြရဲ႕ ရင္ထဲမွ ဘုရားတစ္ဆူစီ တည္ေပးတဲ့အတြက္ လူအမ်ားစုကို ဘုရားအဆံုးအမေတြ တည္ေအာင္ ထည့္ေပးႏုိင္ရင္ ဘုရားေပါင္း ေျမာက္မ်ားစြာ တည္ေပးတယ္ ဆိုရင္လည္း မမွားႏုိင္ပါဘူးေနာ္။ ဒ့ါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ဗုဒၶဘာသာ လူမ်ိဳးေတြအေနနဲ႕.. အျပင္မွာတည္မယ့္ ဘုရားေတြထက္.. လိုအပ္ေနတဲ့ ေနရာေတြမွာ လိုအပ္ေနတဲ့ လူေတြကိုလွဴရင္း.. သူတို႕ေတြရဲ႕ ရင္ထဲမွာ မရွိေသးတဲ့ ဘုရားရွင္ရဲ႕ အဆံုးအမေတြ တည္ေပးႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကပါလို႕.. ဆရာေတာ္ အရွင္ဇ၀နရဲ႕ ေမတၱာဓါတ္ကို ဦးညြတ္ကန္ေတာ့ရင္း ဆႏၵျပဳ ဆုေတာင္းေပးပါတယ္။ ဆရာေတာ္အရွင္ဇ၀နရဲ႕ အလွဴအတန္း ဖိုတိုမ်ားကိုလည္း ၾကည္ညိဳသဒၶါ ပြားမ်ားေစဖို႕အတြက္ ေဖာ္ျပေပးလိုက္ပါတယ္။ အားက်အတူယူကာ သာသနာေတာ္ကို ေစာင့္ေရွာက္ ၾကည္ညိဳႏုိင္ၾကပါေစ…။