လျပည့္လကြယ္

္
လူအမ်ား ဥပုသ္ေစာင္႔ၾကတဲ႔အခါ လျပည့္, လကြယ္, ရွစ္ရက္ အဲဒီ သုံးရက္ကုိသာ ဥပုသ္ေန႔ျဖစ္သည္၊ ဥပုသ္ေစာင္႔ရမည္ဟုယူကာ ေက်ာင္းကန္ဘုရားသုိ႔ ဥပုသ္ေစာင္႔သြားၾကျခင္းသည္ ျမတ္စြာဘုရားသခင္က ဒီသုံးရက္ကုိ ဥပုသ္ေန႔ျဖစ္သည္၊ ဥပုသ္ေစာင္႔ရမည္ဟု သတ္မွတ္ ေဟာၾကားထားခဲ႔ျခင္းလား။

လူအမ်ား ဥပုသ္ေစာင္႔သုံးရန္အတြက္ ရက္ကုိ သတ္မွတ္ၿပီး ဘယ္ေန႔ ဘယ္ရက္မ်ားဟာ ဥပုသ္ေန႔ျဖစ္သည္၊ ထုိေန႔ ထုိရက္တုိ႔၌ ဥပုသ္သီတင္း ေစာင္႔သုံးၾကရမည္ဟု ေဟာၾကားေတာ္မူထားတာ ပိဋကတ္ေတာ္မွာ မပါ၊ မရွိပါဘူူး။ ကုိယ္က သီတင္းသီလေစာင္႔သုံးခ်င္လုိ႔ ဥပုသ္ေစာင္႔တဲ႔ေန႔ဟာ ကုိယ္႔အတြက္ ဥပုသ္ေန႔ ျဖစ္တာပါပဲ။ လျပည့္, လကြယ္, ရွစ္ရက္ သီတင္းမွသာ ဥပုသ္ေန႔ျဖစသည္ ဥပုသ္ေစာင္႔ေကာင္းသည္ဟု ေန႔ရက္ သတ္မွတ္ခ်က္နဲ႔ ဘုရား မေဟာၾကားခဲ႔ပါဘူး။
ဒါျဖင္႔ ဆရာေတာ္အခ်ိဳ႕ လျပည့္, လကြယ္, ရွစ္ရက္ သီတင္းဥပုသ္ေန႔၌ နတ္မင္းႀကီးမ်ားက ဥပုသတ္ေစာင္႔သူစာရင္း လုိက္ယူမွတ္သားၾကတယ္၊ တစ္လမွာ အဲဒီဥပုသ္ေန႔ ေလးရက္ ေလးသီတင္း ေလာက္ေတာ႔ ဥပုသတ္ေစာင္႔ၾကရမည္ဟု ဘုရားျမတ္ ေဟာၾကားေတာ္မူေၾကာင္းနဲ႔ ေဟာေျပာဆုံးမ ေပးေနၾကတာဟာ ပိဋကတ္ေတာ္မွာ မပါတဲ႔ တရားစကားေတြပဲလား၊
အဲဒါေတာ႔.. ျမတ္စြာဘုရားရွင္က လျပည့္, လကြယ္, ရွစ္ရက္ေန႔တုိ႔ဟာ လူမ်ား သီတင္းသီလေစာင္႔ရမည့္ ဥပုသတ္ေန႔လုိ႔ ေဟာၾကားေၾကာင္း ပိဋကတ္ေတာ္မွာ မပါလုိ႔ မဟုတ္ပါဘူး၊ ပါ ပါတယ္၊ ဒါေပမယ္႔ အဲဒီ ပါတဲ႔ စကားရပ္ ေပၚထြက္လာရင္း အေၾကာင္းမွန္ကေတာ႔ ေရွးသေရာအခါက နတ္တုိ႔၏ ဘုရင္ျဖစ္ေသာ သိၾကားမင္းသည္ “စတုမဟာရာဇ္နတ္မင္းႀကီးမ်ား ျဖစ္ၾကကုန္ေသာ ဓတရ႒၊ ၀ိ႐ူဠက၊ ၀ိ႐ူပကၡ၊ ကုေ၀ရ” ေခၚေသာ ေ၀ႆ၀ဏ္ နတ္မင္းႀကီး ေလးေယာက္တုိ႔က လူ႔ျပည္သုိ႔ လွည့္လည္၍ ဥပုသ္သီတင္းေစာင္႔သုံးျခင္းရွိၾကကုန္ေသာ သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔၏ စာရင္းကုိ ေကာက္ယူ ေရးမွတ္ၾကကာ သိၾကားအင္းအား တင္ဆက္ေလွ်ာက္ထားၾကတာကုိ” ခံယူလ်က္ သိၾကားမင္းက တဆင္႔ တာ၀တႎသာနတ္တုိ႔အား ေဟာၾကားပုံက..

“အုိ.. နတ္အေပါင္းတုိ႔ လူ႔ရြာေလာက၌ လူအမ်ားသည္ စာတုဒၵသီ= တစ္ဆယ္႔ေလးရက္ (ရက္မစုံ) ဥပုသ္ေန႔၊ ပႏၷရသီ= တစ္ဆယ္႔ငါးရက္ လျပည့္, လကြယ္၊ အ႒မီ=ရွစ္ရက္သီတင္းနဲ႔ ပါဋိဟာရိယေခၚေသာ လူတုိ႔ ေစာင္႔သုံးလုိသည့္ေန႔တုိ႔၌ ဥပုသ္သီတင္းေစာင္႔သုံးျခင္း ျပဳၾကကုန္၏”ဟု သိၾကားမင္းက နတ္တုိ႔အား ေျပာၾကားတဲ႔ အေၾကာင္း စကားရပ္ကုိ ျမတ္စြာဘုရားက တဆင္႔အားျဖင္႔ လူတုိ႔အား ေဟာၾကားထားျခင္းသာ ျဖစ္ပါတယ္။
အဲဒါကေတာ႔ ပိဋကတ္ေတာ္မွာပါတဲ႔ ဘုရားေဟာ စကားေတာ္ပါ။ အဒီ စကားရပ္ေတြထဲမွာ ဆန္းစစ္ၾကည့္လုိက္ရင္ ဥပုသ္ေန႔ရက္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ျမတ္စြာဘုရားသခင္က လျပည့္, လကြယ္, ရွစ္ရက္ေန႔တုိ႔ဟာ ဥပုသ္ေန႔ ျဖစ္တယ္၊ ဥပုသ္သီတင္းေစာင္႔ၾကရမယ္၊ အဲဒီေန႔ရက္မ်ားမွာ ေစာင္႔တဲ႔သူမွာသာ ဥပုသ္ရမယ္ဆုိတဲ႔ သတ္မွတ္ခ်က္ ေဟာၾကားခ်က္ စကားတစ္ခြန္း၊ တစ္ပါဒမွာ မပါပါဘူး၊ ကုိယ္ေစာင္႔သုံးႏုိင္သေလာက္ ေကာင္းက်ိဳး ခ်မ္းသာရမွာခ်ည္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေစာင္႔ခ်င္တဲ႔ ေန႔မွာ ဥပုသတ္သီတင္း ေစာင္႔ႏုိင္ပါတယ္။
အမွန္ကေတာ႔ အခုေဖာ္ျပခဲ႔တဲ႔ ဥပုသ္ေန႔ အမည္အမ်ိဳးမ်ိဳးေတြဟာ ေရွးေရွး ေပါရာဏ သူေဟာင္း လူေဟာင္း သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔က သူတုိ႔ေစာင္႔သုံးလုိ႔တဲ႔ ေန႔မွာ ဥပုသ္သီတင္းေစာင္႔သုံးၾကၿပီးေတာ႔ စတုဒၵသီ (၁၄-ရက္ဥပုသ္ေန႔)၊ ပႏၷရသီ (၁၅-ရက္ ဥပုသ္ေန႔)၊ အ႒မီ (၈-ရက္ ဥပုသ္ေန႔)၊ ပါဋိဟာရိယ (ေစာင္႔သုံးလုိသည့္ေန႔၌ ဥပုသ္ေစာင္႔ျခင္း) ဟူ၍ ဥပုသ္ေန႔ေတြကိ သူတုိ႔ သတ္မွတ္ေခၚေ၀ၚခဲ႔ၾကတဲ႔ ဥပုသ္ေန႔ အမည္အမ်ိဳးမ်ိဳးေတြကုိ အစြဲျပဳကာ ျမတ္စြာဘုရားကတဆင္႔ ေဟာၾကားထုတ္ေဖာ္ျခင္းမွ်သာ ျဖစ္တယ္လုိ႔ မွတ္ၾကရမွာပါ။ ဤေန႔ ဤရက္မ်ားမွသာ ေစာင္႔သုံးရမည္၊ အျခားေန႔မ်ား၌ ဥပုသ္သီတင္း မေစာင္႔ရဟု ျမတ္စြာဘုရားက ေန႔ရက္ကုိ မသတ္မွတ္ မေဟာၾကား မဆုံးမခဲ႔ဘူးဆုိတာကကုိ မွတ္သားရမွာပါ။
အထက္ပါစကားရပ္မ်ားႏွင္႔ ပတ္သက္၍ ဘုရားေဟာေဖာ္ သာဓကမ်ားကေတာ႔...
သုတၱႏၱပိဋက၊ သုတ္မဟာ၀ါပါဠိေတာ္၊ မဟာသုဒႆနသုတ္အဖြင္႔ ဋီကာဆရာေတာ္ဖြင္႔ျပထားတာကုိ တင္ျပပါမယ္..
ဥေပါသထံ ၀ုစၥတိ အ႒ဂၤသမႏၷာဂတံ၊
သဗၺဒိ၀ေသသု ဂဟေ႒ဟိ ရကၡိတဗၺသီလံ။
“ဥပုသ္ဆုိတာ ဘယ္ေန႔မွာ မဆုိ ကုိယ္ေစာင္႔လုိေသာ ေန႔တုိ႔၌ လူတုိ႔သည္ ေစာင္႔သုံးေဆာက္တည္ႏုိင္ေသာ အဂၤါ ရွစ္ပါးနဲ႔ ျပည့္စုံတဲ႔ သီလကုိ ဆုိ၏”ဟု မိန္႔ဆုိ ဆုံးျဖတ္ေတာ္မူထားပါတယ္။ အဲဒါဟာ က်မ္းဂန္စကားပါပဲ။

ဒီပါဠိစကားရပ္ထဲမွာ အ႒ဂၤ (၈)ပါးသီလလုိ႔ပဲ ဆုိထားတယ္။ တကယ္လုိ႔ န၀ဂၤ (၉- ပါးသီလ)၊ ဒသဂၤ ( ၁၀-ပါးသီလ)တုိ႔ကုိ လူပုဂၢိဳလ္ေတြ မေစာင္႔သုံးေကာင္းဘူးလားဆုိေတာ႔၊ မဟုတ္ပါဘူး၊ ေစာင္႔သုံးေကာင္းပါတယ္။ ကုသုိလ္ဆုိတာ မ်ားေလး ေကာင္းေလပါပဲ။ ၉-ပါးသီလ၊ ၁၀-ပါးသီလတင္မကပါပဲ တတ္ႏုိင္ရင္ (၂၂၇) သြယ္ေသာ ရဟန္းေတာ္ေတြ ေစာင္႔ထိန္းတဲ႔ သီလေတြကုိလည္း ေစာင္႔သုံးႏုိင္ပါတယ္။

က်မ္းကုိး-- သုတ္မဟာ၀ါ
သုေတသန သမၼာမဂၢဂၤ ပဉွာက်မ္း